صد زن بی‌بی‌سی در سال ۲۰۲۱

  • فرشته کریم

    افغانستان موسس کتابخانه سیار چارمغز

    موسسه غیر‌دولتی چارمغز با اتوبوس‌هایی که به کتابخانه‌های سیار تبدیل شده‌اند به محله‌های مختلف شهر کابل سر زده و صدها کودک را با کتاب و فعالیت‌های هنری آشنا کرده است.

    فرشته کریم، فعال حقوق کودکان، چارمغز را سال ۲۰۱۸، بعد از گرفتن مدرک کارشناسی ارشد در رشته سیاست عمومی از دانشگاه آکسفورد، به راه انداخت.

    او کارش را از ۱۲ سالگی با مجری‌گری در برنامه‌های تلویزیونی کودکان و تهیه گزارش‌ درباره وضعیت حقوق کودکان در افغانستان آغاز کرد و از آن زمان تاکنون همچنان در همین حوزه فعال است.

    *با کودکان کار می‌کنم چون از نظر من آن‌ها برای افغانستان 'چرخه‌شکن' هستند. آن‌ها چرخه معیوب سرکوب و خشونت را در هم می‌شکنند و برای بهبود و روایت‌ها و سیاست‌های تازه فضا ایجاد می‌کنند.

  • هدا خموش

    ایران کنشگر 'عادت ماهیانه'

    عادت ماهانه تابو نیست' برنامه‌ای برای آگاهی بخشی به زنان درباره قاعدگی بود که هدا خموش در مدارس افغانستان اجرا می‌کرد تا صحبت کردن درباره پریود را تشویق کند.

    او در خانواده‌ای افغان در ایران به دنیا آمد. در کودکی به افغانستان بازگشت و برخلاف نظر بستگانش با حمایت مادرش درس خواند. خموش که شاعر و روزنامه‌نگار هم است، سال ۲۰۱۵ مجری رادیو شد و درباره بی‌عدالتی علیه زنان روشنگری کرد. او همچنین یک برنامه سوادآموزی برای زنان روستای خود راه انداخت.

    از زمان بازگشت طالبان به قدرت دوره‌های آموزشی برای دختران کلاس هفتم به بالا که اجازه تحصیل ندارند، برگزار می‌کند.

    *باوجود همه تاریکی‌ها، ۲۰۲۱ سالی است که زنان مقابل گلوله و شلاق ایستادند و به طور مستقیم رو در روی کسانی که حقشان را ضایع کرده‌اند، ایستادند. من این سال را سال امید می‌خوانم.

  • الیف شفق

    فرانسه داستان‌نویس

    نویسنده بریتانیایی-ترکیه‌ای، برنده چند جایزه کتاب و مروج حقوق زنان و اقلیت‌های جنسی.

    الیف شفق ۱۹ کتاب منتشر کرده است، از جمله ۱۰ دقیقه و ۳۸ ثانیه در این دنیای عجیب که نامزد جایزه بوکر شد، و چهل قانون عشق که توسط بی‌بی‌سی به عنوان یکی از "۱۰۰ رمانی که به جهان ما شکل دادند" انتخاب شد. کارهای او به بیش از ۵۰ زبان ترجمه شده است.

    شفق دکترای علوم سیاسی دارد و در دانشگاه‌های ترکیه، بریتانیا و آمریکا تدریس کرده است. او در سال ۲۰۲۱ به خاطر نقشی که در "نوسازی هنر داستان‌سرایی" ایفا کرده است برنده جایزه ادبی بین‌المللی هالدور لاکسنس شد.

    *ما در شرق و غرب به تقاطع مهمی رسیده‌ایم. دنیای قدیمی دیگر وجود ندارد. به جای این که سعی کنیم دوباره به آن برگردیم، می‌توانیم دنیایی بهتر و عادلانه‌تر بسازیم که کسی در آن فراموش نمی‌شود.

  • محدثه میرزایی

    افغانستان خلبان

    محدثه میرزایی اولین خلبان زن غیر‌نظامی اهل افغانستان است. او اوایل امسال هدایت پرواز تاریخی بوئینگ ۷۳۷ خط هوایی کام ایر که تمامی کارکنان و خدمه‌اش زن بودند را برعهده داشت. محدثه از سپتامبر ۲۰۲۰ به عنوان خلبان غیرنظامی مشغول به کار شده و پروازهایی به مقصد ترکیه، عربستان سعودی و هندوستان داشته است.

    وقتی طالبان وارد کابل شد، محدثه در فرودگاه برای پروازی آماده می‌شد که هرگز از زمین برنخاست. او در عوض به عنوان مسافر هواپیما،خاک کشورش را ترک کرد. محدثه می‌گوید "از برابری در جامعه‌ای که زنان و مردانش می‌توانند در کنار هم کار کنند، حمایت می‌کند"

    او امیدوار است به زودی دوباره بتواند به عنوان خلبان پرواز کند

    *منتظر هیچ‌کس نمانید! اگر قوی نباشید، کسی نخواهد آمد و بال‌هایتان را به شما نخواهد داد. من برای بال‌هایم جنگیدم،‌ شما هم برای بال‌هایتان خودت خواهی جنگید و در کنار هم توقف‌نا‌پذیر خواهیم شد.

  • حلیمه عدن

    کنیا فعال و مانکن سابق

    حلیمه که نخستین سوپرمدل محجبه به شمار می‌رود اصلیتی سومالیایی دارد، اما در یک اردوگاه پناهندگان در کنیا متولد شد. او در سال ۲۰۱۷ با یکی از بزرگترین بنگاه‌های مدلنیگ به نام آی‌ان‌جی مدلز قرارداد امضا کرد. بر اساس یکی تبصره‌های این قرارداد، کسی نمی‌توانست از او انتظار داشته باشد که هنگام کار مدلینگ کشف حجاب کند.

    او نخستین مانکنی بود که با حجاب روی جلد مجله‌های بریتیش ووگ، الور و نسخه لباس شنای اسپورتس ایلوستریتد ظاهر شد. عدن برای دیده شدن بیشتر زنان مسلمان فعالیت کرده و سفیر یونیسف برای حقوق کودکان بوده است.

    او در سال ۲۰۲۰ کار مانکنی را کنار گذاشت، چرا که به نظرش با اعتقاداتش به عنوان یک مسلمان در تضاد بود، اما همچنان چهره‌ای موثر در دنیای مد و فراتر از آن به شمار می‌رود.

    *ما در دوره همه‌گیری شاهد بودیم که کارمندان خط مقدم چه فشار شدیدی را برای محافظت از ما تحمل کردند و دعا می‌کنم که قدر ایثارشان را بدانیم. می‌توانیم با سپاسگزاری در آینده وضع دنیا را عوض کنیم.

  • سارا واحدی

    افغانستان مدیر استارت‌آپ احتساب

    او بنیانگذار استارتاپ فناوری 'احتساب' در افغانستان است که اولین محصول آن اپلیکیشنی است که در رابطه با وضعیت امنیتی،‌ همین‌طور اوضاع برق و ترافیک مناطق مختلف به ساکنان کابل هشدار می‌دهد. این ابزارک با ارائه اطلاعات موثق در مورد انفجار بمب‌های کنار جاده‌ای، ضرب و شتم عمومی و حمله به خانه‌ها، نقشی حیاتی در مطلع کردن کاربران از ماهیت و میزان خطر پیرامون‌شان داشته است.

    سارا واحدی امیدوار است در ۲۰۲۲ بتواند هشدار پیامکی را راه‌اندازی کند که به مردم در مناطق روستایی اجازه دسترسی به این سرویس را می‌دهد.

    این کارآفرین حوزه فناوری یکی از 'رهبران نسل آینده' به انتخاب مجله تایم است. او در حال حاضر در رشته حقوق بشر و علم داده‌ها در دانشگاه کلمبیا مشغول به تحصیل است.

    *بی‌گمان روزی خواهد رسید که افغان‌ها یک‌صدا قیام کنند و خواستار انتخابات آزاد و عادلانه و عاملیت برای بازسازی کشور شوند. تا رسیدن به این هدف، کنشگری خستگی‌ناپذیر در مبارزه برای دستیابی به آموزش و بهداشت همگانی برای دختران و پسران در سراسر جهان امری ضروری است.

  • شمسیه حسنی

    ایران هنرمند دیوارنگار

    شمسیه حسنی اولین هنرمند گرافیتی زن در افغانستان است که به شهری ویران از جنگ و درگیری رنگ می‌بخشد. او از ساختمان‌های متروکه یا ویران کابل برای نقاشی دیواری‌ استفاده می‌کند. شمسیه در آثار خود زنان را با اعتماد به نفس، قدرتمند و بلندپرواز به تصویر می‌کشد.

    شمسیه در ایران از پدر و مادری افغان به دنیا آمده و در کابل در رشته هنرهای تصویری درس خوانده است. او مدرس دانشگاه کابل بوده و و در بیش از ۱۵ کشور جهان نقاشی دیواری کشیده است. او از سوی نشریه فارن پالیسی به عنوان یکی از صد متفکر برتر جهان انتخاب شده است. داستان زندگی شمسیه در جلد دوم کتاب پرفروش قصه‌های شب‌ به‌خیر برای دختران یاغی به چاپ رسیده. این مجموعه کتاب که در ایران با عنوان داستان‌های خوب برای دختران بلندپرواز منتشر شده، داستان زندگی زنان پیشرو را به تصویر می‌کشد.

    با وجود حمله طالبان، شمسیه همچنان آثار هنری خود را در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کند.

    *در ۱۵ سال گذشته، همیشه هر وقت به کشورم امیدوار بودم، اوضاع بدتر شده است. من دیگر امیدی به یک افغانستان روشن‌تر ندارم. امید نداشتن بهتر از ناامید شدن است.

  • ناتاشا اصغر

    بریتانیا عضو مجلس محلی ولز

    او در انتخابات امسال به عنوان نخستین زن رنگین‌پوست به عضویت مجلس محلی ولز درآمد و تاریخ‌ساز شد، اتفاقی که از هنگام تشکیل این مجلس در سال ۱۹۹۹ بی‌سابقه بود.

    ناتاشا اصغر، عضو حزب محافظه‌کار و عوض منطقه‌ای مجلس از جنوب شرقی ولز، وزیر سایه برای حمل‌ونقل و فناوری است. او امیدوار است که بتواند با راه‌اندازی یک کارت سفر محلی‌ها و گردشگران را به استفاده از حمل‌ونقل عمومی ترغیب کند و باعث رشد اقتصادی شود.

    او پیش از ورود به سیاست بانکدار، مجری تلویزیونی و دی‌جی رادیویی بود، و دو کتاب نیز نوشته است.

    *باید به شکلی متحد راه سخت رسیدن به وضعیت عادی جدید را طی کنیم و فرصت‌های پیشرو برای بهینه کردن سبک زندگی و کار در آینده را مغتنم بشماریم.

  • عظمینه درودیا

    کانادا هدایت‌کننده سیاست‌های ایمنی بامبل

    یکی از کارشناسان سرشناس جنسیت، فناوری و حقوق بشر، عظمینه درودیا در حال حاضر به عنوان هدایت‌کننده سیاست‌های ایمنی اپلیکیشن دوست‌یابی بامبل کار می‌کند. او در ژوئیه ۲۰۲۱ نامه‌ای سرگشاده را سازمان‌دهی کرد که توسط بیش از ۲۰۰ زن شناخته‌شده امضا شد و خواهان اقدامات ملموس برای برخورد با آزار در شبکه‌های اجتماعی بود.

    او همچنین نویسنده کتاب توییت مسموم: خشونت و آزار اینترنتی علیه زنان، گزارشگر آزار جنسیتی و درهم‌تنش آن با طبقه و نژاد است.

    درودیا پیش از این در بنیاد وب جهان‌گستر روی جنسیت و حقوق اطلاعات کار می‌کرد، و با شرکت‌های فناوری گوناگون برای فراهم کردن تجربه‌ای امن تر برای زنان و جوامع حاشیه‌ای در اینترنت همکاری داشت.

    *خواست من دنیایی است که فضاهای اینترنتی با در نظر گرفتن تجربیات زنان طراحی شوند. دنیایی که در آن زنان، مخصوصا زنانی که جنبه‌های هویتی درهم‌تنیده دیگری نیز دارند، بتوانند به شکل برابر، آزاد و بدون نگرانی از فضاهای اینترنتی استفاده کنند.

  • زلا زازی

    افغانستان پلیس

    زلا زازی اولین زن افغانستان است که در سمت آمر اداره مبارزه با جرایم جنایی فرماندهی پلیس ولایت خوست منصوب شد،‌ منطقه‌ای که به دلیل فعالیت گروه‌های شورشی به شکلی فزاینده بی‌ثبات شد. ستوان دوم زالا زازی یکی از حدود چهار هزار افسر پلیس زن در افغانستان بود و دوره آموزش حرفه‌ای خود را در آکادمی پلیس ترکیه گذرانده بود.

    او در دوران خدمت بارها با ارعاب از سوی همکاران مرد خود،‌ همین‌طور تهدید به مرگ توسط شورشیان روبرو شد.

    پس از به قدرت رسیدن طالبان در ۲۰۲۱، زازی مجبور به ترک کشور شد. از آن زمان تا کنون او بارها درباره امنیت سایر افسران پلیس زن در افغانستان که مجبور به زندگی در خفا شده‌اند،‌ ابراز نگرانی کرده است.

    *آرزوی من برای آینده این است که دوباره یونیفرم پلیس به تن کنم و جامعه‌ سنتی و مردسالار را به چالش بکشم. می‌خواهم دوباره برای زنان افغانستان در نقطه‌ای دوردست کار کنم که زن‌ها در آن حق کار کردن ندارند.

  • لیمه آفشید

    افغانستان شاعر

    لیمه آفشید، شاعر و نویسنده اهل افغانستان که برنده جوایز مختلف شده، در اشعار و مقالات خود هنجارهای مردسالارانه در فرهنگ افغانستان را به چالش می‌کشد.

    لیمه پس از تحصیل در رشته خبرنگاری، بیش از پنج سال به عنوان گزارشگر مستقل و مفسر اجتماعی فعالیت کرد.

    او همچنین عضو انجمن شعر دانشگاه کابل است که در دوران همه‌گیری ویروس کرونا برای حفظ حس مشارکت اجتماعی میان بیش از ۲۰۰ عضو خود جلسات شعرخوانی را به شکل مجازی برگزار می‌کرد.

    *سقوط افغانستان مثل فرو رفتن دوباره در همان باتلاقی است که ۲۰ سال در آن دست و پا می‌زدیم. با این حال من امیدوارم که بتوانیم همچون یک شاخه قد بکشیم و در تاریکی جنگل خود را به نور برسانیم.

  • اولویمی آدتیبا-اوریجا

    نیجریه بنیانگذار بنیاد هدفورت

    وکیل جنایی و بنیانگذار دفتر حقوقی بنیاد هدفورت که فقط کارمند زن دارد و خدمات حقوقی رایگان ارائه می‌دهد.

    این تیم حقوق چهار نفره که در لاگوس مستقر است به زندان‌ها می‌رود تا به بازداشتی‌های فقیر که اشتباه زندانی شده‌اند و توان پرداخت وثیقه ندارد، و همچنین به شهروندانی که در بازداشت موقت به سر می‌برند کمک کند. در نیجریه، ۷۰ درصد جمعیت زندان‌ها از کسانی تشکیل شده است که هنوز نوبت دادگاهشان نشده است. تمرکز اولویمی آدیتیبا-اوریجا و تیمش بر کودکان مجرم است تا بیرون از زندان فرصتی دوباره پیدا کنند.

    این بنیاد از زمان آغاز به کار در سال ۲۰۱۸ به بیش از ۱۲۵ نفر از متهمان جرایم کوچک کمک حقوقی رایگان کرده است.

    *برای تغییر دنیا همه ما باید نقش مشخصی ایفا کنیم. با صحبت، دفاع و حمایت از آرمان‌های خوب باعث شویم که دنیا آزاد و امن شود.

  • مقدسه احمدزی

    افغانستان فعال سیاسی و اجتماعی

    مقدسه شبکه‌ای متشکل از ۴۰۰ زن کنشگر را در ولایت ننگرهار در شرق افغانستان راه انداخته تا به جلوگیری از خشونت محلی کمک کند.

    مقدسه احمدزی به عنوان یک فعال اجتماعی و سیاسی، خودش را وقف حمایت از جامعه زنان برای مقابله با اطلاعات غلط گسترده‌ای کرده که در دوران همه‌گیری کرونا پخش شده است. او عضو سابق پارلمان جوانان افغانستان است؛ جایی که در آن برای احقاق حقوق زنان و بچه‌ها تلاش می‌کرد.

    سال ۲۰۱۸ او جایزه صلح سازمان ملل را به دلیل برنامه‌اش برای ایجاد صلح و ارائه راهکارهایی برای حل مناقشه‌های زنان دریافت کرد.

    *من قبلا هرگز چنین تغییر ناگهانی را تجربه نکرده بودم، به این دلیل که هیچگاه پیش نیامده بود که دولت مستقری وجود نداشته باشد. حالا تنها امید ما به نسل جوان است که این فاصله را پر و سیستم را اصلاح کنند. ولی چنین چیزی فقط با کمک‌های بین‌المللی قابل دستیابی است.

  • رادا اکبر

    افغانستان هنرمند

    آثار این هنرمند تجسمی افغانستان متمرکز بر موضوع زن‌ستیزی و ستم بر زنان است. رادا اکبر همیشه از هنر به عنوان وسیله‌ای برای سخن گفتن استفاده کرده و زنان را به شایستگی در جامعه به تصویر کشیده است.

    از سال ۲۰۱۹ او نمایشگاه‌های سالانه "ابر زنان" را در هشتم مارس که روز جهانی زنان است، برگزار کرده. محور این نمایشگاه نقش زنان در تاریخ افغانستان بوده است. تا همین اواخر او برای راه‌اندازی یک موزه تاریخ زنان تلاش می‌کرد.

    او معتقد است که هنرش کمک می‌کند قوانین اجتماعی را زیر سوال ببرد که زنان را با معیارهای مذهبی، اقتصادی و سیاسی رایج سرکوب می‌کند.

    *افراطگرایان و سران جهان دهه‌ها مردم افغانستان را آزار داده و با آنها خشونت کرده‌اند. اما با هیچ‌وقت تلاش برای رسیدن به یک کشور مترقی را متوقف نکرده‌ایم. و ما دوباره در یک افغانستان آزاد و موفق زندگی خواهیم کرد.

  • عابیه اکرم

    پاکستان فعال معلولان

    عابیه اکرم که خود معلول جسمی است از سال ۱۹۹۷، هنگامی که به عنوان یک دانش‌آموز وارد برنامه تبادل استعدادهای خاص شد، فعال جنبش معلولان بوده است.

    او نخستین زن پاکستانی است که نامزد پست هماهنگ‌کننده برای انجمن معلولان جوان مشترک‌المنافع می‌شود. اکرم بنیان‌گذار انجمن ملی زنان معلول است و کارازی نیز برای اجرای کنوانسیون سازمان ملل برای حقوق افراد معلول و توسعه فراگیر اجرا کرده است.

    او در عین حال دارد برای قرار دادن معلولیت در برنامه ۲۰۳۰ ملل متحد و اهداف توسعه پایدار آن تلاش می‌کند.

    *برای تغییر وضع دنیا در پی همه‌گیری کووید، باید در اقدامی مشترک تمام ابعاد جوامعمان را بهبود دهیم و 'وضعیت عادی جدید' را بر آن پا کنیم، و نتیجه آن هم باید توسعه‌ای بسیار فراگیرتر باشد.

  • لینا علم

    افغانستان بازیگر

    لینا علم، بازیگر سینما و تلویزیون که برنده جوایز مختلفی شده در زمینه دفاع از حقوق بشر هم فعال است و به دلیل حضور در برنامه‌های فمنیستی تلویزیون افغانستان از جمله سریال‌های شیرین و قتل فرخنده به شهرت رسیده است. سریال قتل فرخنده داستان زن افغان را روایت می‌کند که به اشتباه متهم به سوزاندن قرآن شد و در ملأ عام و بدون محاکمه زیر مشت و لگد گروهی از مردان خشمگین به قتل رسید.

    لینا علم در دهه ۱۹۸۰ از افغانستان فرار کرد و در حال حاضر در آمریکا سکونت دارد اما همچنان به روایت داستان‌های وطنش ادامه داده است.

    لینا در ۲۰۰۹ به عنوان سفیر صلح هیات معاونت سازمان ملل در افغانستان انتخاب شد.

    *دهه‌ها طول کشید تا با نثار این همه خون و جان، کشور را دوباره بسازیم. تماشای نابودی همه‌چیز در یک چشم به هم زدن، دل را به درد می‌آورد. اما مبارزه باید این بار با پایه‌های قوی‌تر ادامه پیدا کند.

  • دکتر عالمه

    افغانستان فیلسوف و کنشگر

    دکتر عالمه، محقق برجسته در حوزه‌های فلسفه و علوم اجتماعی، معاون امور حقوق بشر و جامعه مدنی وزارت دولت در امور صلح بود. او همچنین بنیانگذار کمیته مستقل مشارکت سیاسی زنان افغانستان و از مدافعان برجسته حقوق زنان در این کشور است.

    دکتر عالمه دکترای فلسفه خود را از آلمان گرفته و در زمینه تجزیه و تحلیل تعارض بیش از ۲۰ سال سابقه دارد.

    او چند کتاب در رابطه با روابط بین‌المللی آلمان و افغانستان و توانمندسازی زنان در افغانستان نوشته است. دکتر عالمه همچنین مدرس و ناظری حرفه‌ای در زمینه حقوق بشر با تمرکز بر پناهجویان، مهاجران و آوارگان است.

    *رویایم داشتن افغانستانی آزاد و دموکراتیک است که در آن یک قانون اساسی مدرن، از حقوق بشر حفاظت می‌کند. جایی که حق زنان برای مشارکت در تمام عرصه‌های زندگی به عنوان شهروندان برابر تضمین شده است.

  • سودا آلتونلوک

    ترکیه بازیکن حرفه‌ای گلبال

    سودا آلتونلوک که از هنگام تولد نابینا بوده بازیکن حرفه‌ای گلبال است.ورزشی که در آن تیم‌های سه نفره نابینایان یا بازیکنانی که چشم‌هایشان را بسته‌اند توپی زنگوله‌دار را به طرف دروازه حریف پرت می‌کنند.

    او که در بازی‌های پارالمپیک به عنوان "بهترین بازیکن گلبال" انتخاب شد، در دو پارالمپیک، دو مسابقات جهانی و چهار مسابقات اروپایی امتیازآور برتر شده است. آلتونلوک در دو پارالمپیک ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ به تیم زنان ترکیه کمک کرد تا برنده مدال طلا شوند.

    او در شهر توقات در آناتولی متولد شد و در آنکارا مدرک تربیت بدنی گرفت.

    *نباید به معلولیت به چشم یک مانع نگریست، بلکه فرصتی است برای خودابرازی.

  • وحیده امیری

    افغانستان کتابدار و فعال مدنی

    وحیده امیری، فارغ‌التحصیل حقوق و دوستدار کتاب است. او که در رشته کتابداری فعالیت می‌کرد، بعد از روی کار آمدن طالبان دیگر نمی‌توانست در کتابخانه‌اش کار کند، بنابراین برای اعتراض به خیابان‌های کابل رفت و تعداد بی‌شماری از زنان دیگر هم با او همراه شدند. آن‌ها در یک راهپیمایی دسته‌جمعی از جامعه جهانی خواستند از حق اشتغال و تحصیل زنان افغانستان حمایت کنند.

    از وقتی طالبات تظاهرات را غیرقانونی اعلام کرده، امیری و عده‌ای دیگر از زنان برای ترویج کتابخوانی و بحث و گفت‌و‌گو کنار هم جمع می‌شوند.

    کتابخانه او از سال ۲۰۱۷ شروع به کار کرده بود و امیری می‌گوید بدون کتاب‌هایش هویت خود را از دست داده است.

    *دنیا برای ما به عنوان انسان احترام قائل نبود. اما در حالی که افغانستان در مسیر ویرانی قدم برمی‌دارد، ما با تظاهرات، مطالبه عدالت و تشویق به کتابخوانی امید را زنده خواهیم کرد.

  • مونیکا آرایا

    کاستاریکا مدافع حمل‌ونقل پاک

    مونیکا آرایا به عنوان کارشناس اقلیمی در زمینه انتقال سریعتر به حمل‌ونقل پاک کار کرده است و هدایت کارزارهای انرژی تجدیدپذیر در قاره آمریکا و اروپا را به عهده داشته است؛از جمله ابتکار شهروندی 'کاستاریکای پاک' که به کشور زادگاهش کمک کرد تا جایگاه پیشروی خود در انرژی‌های تجدیدپذیر را محکم تر کند.

    آرایا مشاور مخصوص قهرمان سطح بالای سازمان ملل برای اقدامات اقلیمی در مورد مسائل حمل‌ونقل است. او در عین حال مشاور رویت‌زیرو نیز است، کارزاری برای دستیابی به حمل‌ونقل انتشار-صفر. او در عین حال عضو سرشناس بنیاد کلایمت‌ورکس نیز است.

    سخنرانی‌های او در بنیاد تد در مجموع حدود ۴ میلیون بار دیده شده‌اند، و به ۳۱ زبان ترجمه شده‌اند. آرایا در سال ۲۰۱۶ یکی از اعضای بزرگترین سفر زنانه دنیا به جنوبگان بود.

    *وقتش رسیده است که تعریفمان از 'عادی' را عوض کنیم. کاهش مصرف بنزین و گازوئیل حیاتی است، و کمک می‌کند تا حمایت لازم برای دیگر تغییرات اجتماعی عاجل را جمع کنیم.

  • زحل اتمر

    کارآفرین،‌ کارخانه بازیافت گل مرسل

    گل مرسل نخستین کارخانه بازیافت کاغذ در افغانستان است که توسط زحل اتمر ایجاد شده است. خانم اتمر با استفاده از تجربیاتش در اقتصاد و تجارت این کارخانه را سال ۲۰۱۶ در کابل بنیان گذاشت. او به این طریق ۱۰۰ شغل ایجاد کرد که ۳۰ درصد آن‌ها از کار در کارخانه گرفته تا بخش بازاریابی در اختیار زنان است.

    این کارخانه کاغذهای مصرف شده و غیرمحرمانه را از سازمان‌های غیر دولتی جمع می‌کند و در هفته تقریبا فرآیند بازیافت ۳۵ تن کاغذ، تبدیل آن به دستمال توالت و فروش در سراسر کشور را انجام می‌دهد.

    اتمر پیش از این در مورد اهمیت حمایت از زنان برای راه انداختن و اداره کسب و کار خود در افغانستان، صحبت کرده است.

    *آینده چگونه به نظر می‌رسد؟ رویاها، اهداف و امیدهای جوانان و زنان نابود شده است.

  • مارسلینا باتیستا

    مکزیک رهبر اتحادیه

    مارسلینا باتیستا، کارگر خانگی سابق، مدیر مرکز حمایت و آموزش کارگران خانگی مکزیک است که خود ۲۱ سال پیش تاسیس کرد. کارزارهای او در جهت گرفتن حقوقی است که دیگر کارگران دارند، از جمله دستمزد عادلانه، مرخصی استعلاجی و بهبود جایگاه اجتماعی آن‌ها.

    برنامه او ترکیبی از آموزش برای کارگران، کارفرمایان و اعضای جامعه است. باتیستا نقشی فعال در مذاکراتی داشت که به عضویت رسمی دولت مکزیک در توافقی بین‌المللی منجر شد که از کارگران خانگی در برابر استثمار، خشونت، و شرایط کاری ناامن محافظت می‌کند.

    او در سال ۲۰۱۰ برنده جایزه بین‌المللی حقوق بشر از طرف بنیاد فردریش ابرت در آلمان شد.

    *تغییر دادن دنیا به معنی تغییر شرایط میلیون‌ها کارگر خانگی عمدتا زن است که وقتی دیگران دارند در شغل خود پیشرفت می‌کنند در خانه کار می‌کنند. این نابرابری اجتماعی تنها وقتی تمام می‌شود که کار در خانه به رسمیت شناخته شود.

  • کریستال بیات

    افغانستان کنشگر

    کریستال بیات، کنشگر اجتماعی و مدافع حقوق بشر به دلیل اعتراض‌هایش به روی کار آمدن طالبان در ۲۰۲۱ به شهرت رسیده است.

    او یکی از هفت زن حاضر در تظاهرات روز استقلال افغانستان در کابل در روز نوزدهم اوت بود و در سازماندهی‌اش هم نقش داشت. بیات امسال تحصیل در مقطع دکترای رشته مدیریت سیاسی را آغاز کرده بود که با روی کار آمدن طالبان متوقف شد.

    او در حال حاضر در آمریکا اقامت دارد و از همان‌جا به مبارزه برای حفظ دستاوردهای حقوق بشری در افغانستان ادامه می‌دهد. او امیدوار است بتواند دکترایش را به پایان برساند و یک کتاب بنویسد.

    *در نهایت می‌خواهم بخشی از تغییرات دموکراتیک آینده در افغانستان باشم. رویایم این است که در سازمان ملل سخنرانی کنم چون معتقدم دنیا باید حرف‌هایی را که افغان‌های واقعی، به خصوص زنان برای گفتن دارند، بشنود.

  • راضیه بارکزی

    افغانستان معترض

    او چند سال در ارگ ریاست‌جمهوری افغانستان کار می‌کرد و کارمند دولت بود اما بعد از روی کار آمدن طالبان شغلش را از دست داد.

    از آن زمان او در تظاهرات‌های مختلف زنان در خیابان‌های کابل مشارکت داشته است. زنانی که خواستار برخورداری از حق کار و آموزش هستند. او همچنین یکی از زنانی بود که شعار و هشتگ 'زنان افغان وجود دارند' را راه انداخت تا این نکته را برجسته کند که زنان افغانستان به دلیل هراس، از شبکه‌های اجتماعی حذف می‌شوند.

    بارکزی در دانشگاه حقوق و سیاست خوانده و همچنین کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی دارد. در یادداشتی برای بی‌بی‌سی او نوشته است: "مردن برای آزادی بهتر از زندگی در اسارت است."

    *فرهیختگان و جوانان این کشور، به‌ویژه زنان شجاع و مبارز افغانستان، روزی پرچمدار آزادی خواهند بود. من این را هر روز در خیابان‌ها به چشم می‌بینم."

  • نیلوفر بیات

    افغانستان بازیکن بسکتبال با ویلچر

    کاپیتان تیم ملی بسکتبال معلولان افغانستان با روی کار آمدن طالبان از کشورش گریخت. او برای زنان دچار معلولیت فعالیت می‌کند. نیلوفر بیات با همسرش رامش که او هم بازیکن بسکتبال با ویلچر است، برای سازمان صلیب سرخ کار می‌کردند.

    وقتی دو ساله بود موشک به خانه‌شان خورد و برادرش را کشت و به نخاع او صدمه زد. او اولین بازی‌ بسکتبالش را در یک زمین سرباز در وسط کابل انجام داد که نقطه عطفی در ورزش زنان افغانستان بود. او به صدایی برای پناهجویانی تبدیل شده که از کشورشان گریخته‌اند. همچنین موسسه‌ای برای زنان افغان تاسیس کرده است.

    او امیدوار است دوباره بسکتبال بازی کند.

    *امیدوارم این شرایط در افغانستان تمام شود و ما دیگر لحظه‌ای بهای جنگ را نپردازیم. امیدوارم لبخند واقعی را بر صورت مردمانم ببینم.

  • جاس بویز

    بریتانیا معمار

    هماهنگ‌کننده "پروژه معماری غیرعادی" که هنرمندان معلول را با محوریت مناسب‌سازی و فراگیری در طراحی محیط‌ها گرد هم می‌آورد.

    جاس بویز با ترکیب کارش به عنوان یک معمار و یک فعال جمعیت "طراحی فمینیستی ماتریس" را در دهه ۱۹۸۰ راه‌اندازی کرد و یکی از نویسندگان ساختن فضا: زنان و محیط مردساز است. او در بسیاری از موسسات بین‌المللی به عنوان استاد روی عرف‌های فضایی فمینیستی کار کرده است تا پیش‌فرض‌های طراحی معماری را به شکلی خلاقانه به چالش بکشد.

    او در زندگی کاری ۴۰ ساله خود تلاش کرده است که نشان دهد چطور می‌توان از اقدامات اجتماعی و مادی روزمره ما برای حمایت از افراد معلول استفاده کرد.

    *ما باید تجربیات گوناگون معلولان و دیگر گروه‌های حاشیه‌ای در یک سال گذشته را در کانون توجه قرار دهیم: باید به چشم یک مولد خلاق برای تغییر فضاهای ساختمانی اطرافمان به فضاهایی برای مراقبت اشتراکی و وابستگی متقابل نگاه کنیم.

  • کاترین کورلس

    ایرلند مورخ محلی

    او درباره مرگ ۷۹۶ کودک در خانه مادر و فرزند بن سکورس در شهر گلوی تحقیق کرد و به عنوان مجاهد راه "حقیقت و کرامت" شناخته شد. به عنوان یک مورخ آماتور، کاترین کورلس با انجام پژوهشی بلندمدت و دردناک به کشف یک گور جمعی در مکان سابق یک موسسه ایرلندی برای مادران ناخواسته کمک کرد که بین دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۵۰ شاهد ناپدید شدن صدها نوزاد بود که مدرکی برای دفنشان وجود نداشت.

    امسال، بالاخره گزارشی از این موسسات که عمدتا توسط راهبه‌های کاتولیک اداره می‌شدند منتشر شد که خبر از "میزان مخوف مرگ‌ومیر نوزادان" به خاطر بیماری‌های گوناگون می‌داد و به عذرخواهی دولت ایرلند منجر شد.

    کورلس جایزه حقوق بشر کانون وکلای ایرلند را به پاس "خدمات بی‌نظیر بشردوستانه‌اش" دریافت کرده است.

    *اگر می‌توانستم دنیا را از نو راه بیندازم، کلمه "شرم" را سر به نیست می‌کردم. در لغتنامه "احساس دردناک خفت، این حس که تمامی وجودتان غلط است" تعریف شده. سه حرف بیشتر ندارد، اما مثل بمب اتم ویرانگر است.

  • فایزه درخانی

    افغانستان کارشناس محیط زیست

    فایزه درخانی یکی از معدود افرادی است که در افغانستان در زمینه تغییرات اقلیمی کار می‌کند. او استادیار و مدیر سابق آژانس ملی حمایت از محیط زیست در ولایت بدخشان است. او همچنین یکی از فعالان حقوق زنان نیز است.

    خانم درخانی مدرک کارشناسی ارشد در رشته معماری منظر (طراحی فضاهای خارج از منزل) از دانشگاه پوترا مالزی دارد. او مقالاتی در مورد مدیریت پایدار مناظر شهری و تکنیک‌های خلاقانه مانند کشاورزی عمودی برای تامین غذای شهرهای پرجمعیت نوشته است.

    او معتقد به افزایش آگاهی عمومی در رابطه با حفظ محیط زیست و همچنین برنامه‌های پایدار زن‌محور است.

    *همرنگ جماعت نبودن، تصمیمی شجاعانه است. شما باید رویاهایتان را دنبال و آن‌ها را محقق کنید. رویای من داشتن محیط زیستی پاک و امن است، جایی بدون جنگ و بدون هیچ گونه آلودگی.

  • پشتنه درانی

    افغانستان معلم و مدیر 'آموزش افغانستان'

    پشتنه درانی، بنیانگذار و مدیر اجرایی موسسه غیرانتفاعی 'آموزش افغانستان' است. او معلم است و در زمینه نوآوری در آموزش با تمرکز بر حقوق دختران فعالیت می‌کند. موسسه آموزش افغانستان چند مدرسه در قندهار ایجاد کرده و خدمات آموزش معلمان و مشاوره به دانش‌آموزان ارائه داده است.

    این موسسه با استفاده از اپلیکیشن رومی (که از طریق گوشی همراه آموزش‌های ۶ دقیقه‌ای به کاربران ارائه می‌دهد) به دختران کمک می‌کند به منابع دانشگاهی و بازی‌های ویدئویی و آموزشی دسترسی پیدا کنند. آن‌ها علاوه بر این به زنان در مناطق روستایی آموزش می‌دهند تا به عنوان قابله مشغول به کار شوند.

    درانی نماینده جوانان افغان در سازمان ملل است و به دلیل تلاش‌هایش در زمینه تسهیل دسترسی به آموزش برای دختران افغان، جایزه قهرمان آموزش صندوق ملاله را دریافت کرد.

    *‌تعجب آور است که دنیا این حد می‌خواهد ما را به دلیل آنچه هستیم تحقیر کند. اما هر چقدر هم که رنج‌کشیده، آسیب‌‌دیده و زخم خورده باشیم، باز هم استقامت خواهیم کرد، مهم نیست راه چقدر طولانی باشد.

  • نجلا ایلمانگوش

    بریتانیا وزیر امور خارجی لیبی

    نخستین وزیر امور خارجه زن لیبی که امسال منصوب شد هم دیپلمات است و هم حقوقدان. در زمان انقلاب لیبی در سال ۲۰۱۱، نجلا ایلمانگوش عضو شورای ملی انتقالی بود، و وظیفه ایجاد رابطه با سازمان‌های جامعه مدنی را به عهده داشت.

    او نماینده لیبی در موسسه صلح ایالات متحده بود و در مرکز مذاهب دنیا، دیپلماسی و حل اختلاف روی ایجاد صلح و برنامه‌های قانونی کار کرده است. اختلافات سیاسی در کشورش به ایلمانگوش برای استعفا فشار آورده است و اخیرا نیز ممنوع‌الخروج شده است.

    وی از دانشگاه بنغازی مدرک حقوق دارد و از دانشگاه جورج میسون نیز دکترای تحلیل و حل مناقشات گرفته است.

    *دنیا در سال ۲۰۲۱ دچار تحولات عمده‌ای شده است. من می‌خواهم دنیا از ابتدا شروع به کار کند، به زندگی‌هایمان معنی و هدف بدهد و بیشتر و بهتر در خدمت کل بشریت باشد.

  • شیلا انساندوست

    افغانستان معلم

    او در دانشگاه در زمینه مذهب تحصیل کرده و در مدارس تلاش زیادی برای آگاهی زنان و دختران از حقوق خود داشته است.

    شیلا انساندوست برای ارتقای نقش سیاسی و اجتماعی زنان فعالیت زیادی داشته و در رسانه‌ها در این باره مصاحبه‌های زیادی کرده است. او اخیرا در اعتراض به سرکوب زنان در کشورش در کابل با کفن سفید تظاهرات کرد.

    در کنار معلمی او در نهادهای مخصوص زنان فعالیت داشته است.

    *می‌خواهم ببینم که زنان در سیاست، جامعه و امور اقتصادی فعال هستند، حق تحصیل آنها محفوظ است و خشونت و نابرابری علیه زنان از بین رفته است.

  • سعیده اعتباری

    افغانستان طراح جواهر

    جواهرات سعیده اعتباری در موسسه اسمیتسونین در واشنگتن به نمایش گذاشته شده‌اند. او در ساخت این قطعات که از سبک‌های سنتی سرزمین مادری‌اش افغانستان الهام گرفته شده‌، نقوش و سنگ‌های قیمتی محلی به کار برده است.

    سعیده اعتباری کارآفرین و طراح و سازنده جواهرات مشهور بین‌المللی است.

    او در یک سالگی در اردوگاه پناهندگان به مننژیت مغزی مبتلا شد و قدرت شنوایی‌اش را از دست داد. سعیده از مدرسه‌ای مخصوص ناشنوایان که پدرش به تاسیس آن کمک کرده بود، فارغ‌التحصیل شد. او پس از آن به موسسه هنر و معماری فیروزکوه پیوست و در زمینه طراحی جواهر تخصص پیدا کرد.

    *زنان در حال حاضر بیکار هستند و فقط مردان کار می‌کنند. حالا که رژیم عوض شده، امیدهای من برای آینده‌ بهتر افغانستان به ناامیدی تبدیل شده است.

  • سحر فطرت

    افغانستان فعال فمینیست

    سحر فطرت، نیروی محرکه پشت بسیاری از تلاش‌ها برای مقابله با کلیشه‌های جنسیتی است. خانم فطرت در دوران اول حکمرانی طالبان به عنوان پناهجویی جوان در ایران و پاکستان زندگی کرد. او سال ۲۰۰۶ به کابل بازگشت و به عنوان فمینیستی جوان مشغول به کار شد.

    او دیدگاه‌های فمینیستی‌اش را از طریق داستان‌گویی در فیلم و کتاب ابراز می‌کند. برای مثال او یک مستند به نام "سکوتم را نکن باور" (۲۰۱۳) در مورد آزار خیابانی ساخته است. خانم فطرت همچنین با سازمان دیده‌بان حقوق بشر و بخش آموزش یونسکو در افغانستان همکاری می‌کند.

    او مدرک کارشناسی ارشد در رشته مطالعات جنسیت از دانشگاه اروپای مرکزی دارد و الان مشغول تحصیل در دپارتمان جنگ کینگز کالج لندن است.

    *امیدوارم روزی را ببینم که حق تحصیل دختران به عنوان یکی از حقوق پایه پذیرفته شود، نه موضوعی که باید برای آن جنگید. امیدوارم روزی شاهد جنگیدن دختران افغانستان برای رسیدن به رویاهایی بلندتر از کوهستان‌های سرزمین مادری‌شان باشم.

  • ملیندا فرنچ گیتس

    ایالات متحده آمریکا نیکوکار و تاجر

    نیکوکار، بازرگان، و حامی زنان و دختران در جهان. ملیندا فرنچ گیتس اولویت‌ها و جهت‌گیری یکی از بزرگترین سازمان‌های بشردوستانه دنیا را به عنوان رئیس مشترک بنیاد بیل و ملیندا گیتس تعیین می‌کند.

    او در عین حال بنیان‌گذار پیووتال ونچرز، شرکتی سرمایه‌گذاری که برای پیشرفت اجتماعی زنان و خانواده‌ها کار می‌کند، و نویسنده کتاب پرفروش لحظه اوج‌گیری نیز است.

    فرنچ گیتس مدرک علوم رایانه و ام‌بی‌ای از دانشگاه دوک دارد. او به مدت یک دهه در مایکروسافت محصولات چندرسانه‌ای را توسعه می‌داد، تا این که برای تمرکز بر خانواده و کارهای بشردوستانه‌اش این شرکت را ترک کرد.

    *همه‌گیری کووید-۱۹ نابرابری‌های عمیقا جاافتاده در سراسر دنیا را نمایان و تشدید کرد. قرار دادن زنان و دختران در مرکز اقدامات ترمیمی نه تنها باعث کاهش مصائب فعلی می‌شود، بلکه شالوده‌ای قویتر نیز برای آینده می‌سازد.

  • فاطمه گیلانی

    افغانستان مذاکره‌کننده صلح

    یکی از چهار مذاکره‌کننده‌ای که سال ۲۰۲۰ در مذاکره برای صلح با طالبان حاضر بود و برای کسب "ثبات سیاسی عادلانه" تلاش کرد. فاطمه گیلانی یک رهبر سیاسی است که در ۴۳ سال گذشته فعالیت‌های بشردوستانه انجام داده است.

    او یکی از زنانی است که دوران اشغال افغانستان توسط نیروهای شوروی در دهه ۱۹۸۰ را دیده است و در دوران تبعیدش در لندن سخنگوی مجاهدین بوده است. او پس از حمله ائتلاف به رهبری آمریکا در سال ۲۰۰۱ به افغانستان بازگشت و در نوشتن قانون اساسی این کشور مشارکت داشت.

    از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۶ او رئیس صلیب سرخ افغانستان بود و هنوز هم این سمت را به عهده دارد.

    *امیدوارم یک گفتگوی هدفمند ملی با نتایج واقعی برای ساخت ملت انجام شود.

  • کارولینا گارسیا

    آرژانتین مدیر، نتفلیکس

    کارولینا گارسیا، مدیر سریال‌های تازه در شرکت بزرگ نتفلیکس، در آرژانتین به دنیا آمد و در کالیفرنیا بزرگ شد. او که آموزش رقص و خوانندگی نیز دیده است کار خود را به عنوان کارآموز در شرکت فاکس قرن بیستم آغاز کرد و در صنعت سرگرمی پیش رفت.

    او به عنوان مدیر خلاقیت نتفلیکس بر سریال‌های محبوب گوناگونی نظارت کرده است، از جمله چیزهای عجیب، ماجراجویی‌های هراس‌انگیز سابرینا، ۱۳ دلیل برای این که، و تربیت دیون.

    به عنوان یکی از تنها چند زن لاتین‌تباری که در هالیوود مقام ارشد دارند، گارسیا تلاش می‌کند تا حضور لاتین‌تباران در صفحه نمایش را بیشتر کند و روایت‌هایشان را برجسته کند، چرا که حالا از هر پنج آمریکایی حدود یک نفر لاتین‌تبار است.

    *چند سال گذشته برای همه ما تکان‌دهنده بوده است، اما زندگی کوتاه است. چرا وقت گران‌بهای خود را به ترس بگذرانیم؟ همان‌طور که مادربزرگم می‌گوید "زندگی را باید زندگی کرد" و دیگر وقتش است که به حرف مادربزرگم گوش کنیم.

  • ساقی قهرمان

    ایران شاعر

    نویسنده ایرانی-کانادایی و یکی از بنیانگذاران و رئیس سازمان دگرباشان جنسی ایرانی.

    این سازمان که در تورنتو مستقر است برای حفاظت از حقوق دگرباشان جنسی ساکن ایران یا در تبعید اجباری، و همچنین نظارت بر موارد نقض حقوق دگرباشان در ایران کار می‌کند.

    ساقی قهرمان، شاعر، در سال ۲۰۱۰ نشر گیلگمیشان را تاسیس کرد که بر ادبیات دگرباشان ایرانی تمرکز دارد. نویسنده و سردبیر شناخته شده و مورد تحسین برای نوشتن چهار مجموعه شعر و مقاله‌های گوناگون که هنجارها و دگرجنس‌گراهنجاری را به چالش می‌کشند.

    *وقتی دنیا مجددا سر جایش برمی‌گردد، باید همه ما را در خود جا بدهد. دنیا تنها زمانی از کووید-۱۹ رها می‌شود که معنی "ما" به گونه‌ای تغییر پیدا کند که دگرباشان نیز از همان امتیازاتی برخوردار شوند که افراد غیر ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌آی‌ای+ همیشه برخوردار بوده‌اند.

  • غوغا

    افغانستان موسیقیدان

    خواننده، ترانه‌سرا و آهنگساز با استعداد افغانستان، بیش از ۵ سال است که در صنعت موسیقی فعالیت می‌کند. ترانه‌های او - که اغلب درباره دختران و زنان در افغانستان هستند - طرفداران وفادار زیادی دارند. غوغا در ترانه‌های خود به شرایط کنونی اعتراض می‌کند.

    او در سال ۲۰۱۹ شعر 'می‌بوسمت در بین طالب‌ها' نوشته رامین مظهر را به شکل ترانه اجرا کرد که خیلی زود در فضای مجازی فراگیر شد. جدیدترین تک آهنگ او به نام 'تبسم'، به کودکانی اختصاص دارد که 'جنگ رویاهایشان را مخدوش کرد.'

    غوغا درباره دلیل ترانه نوشتن‌ می‌گوید: "جنگ‌های بی‌پایان در کشورم هرگز به من اجازه نداد صلح و آرامش را پیدا کنم." او می‌گوید ترانه‌هایش بازتابی از این رنج هستند.

    *آسمان سرزمین مادری‌ام به اندازه بادبادک‌های رنگی با موشک مزین شده است. من هر لحظه از هر ساعت به مردم‌ام فکر می‌کنم، به ویژه به زنان و کودکان. نگرانی برای امنیت آن‌ها همراه همیشگی من است.

  • آنجلا غیور

    افغانستان معلم و بنیانگذار یک مدرسه آنلاین

    مدرسه آنلاین هرات را آنجلا غیور به عنوان یک معلم ایجاد کرد، مدرسه‌ای که نزدیک به هزار دانش‌آموز و بیش از ۴۰۰ معلم داوطلب دارد. زمانی که طالبان تصمیم گرفت زنان جوان و دختران را مجبور به خانه‌نشینی کند خانم غیور دست به کار شد و حالا مدرسه آنلاین او ۱۷۰ کلاس مختلف از ریاضی و موسیقی گرفته تا آشپزی و نقاشی را در تلگرام و اسکایپ ارائه می‌کند.

    خود خانم غیور سال ۱۹۹۲ در زمان جنگ‌های داخلی افغانستان به ایران گریخت. او به دلیل نوع ویزای موقت خانواده‌اش به مدت پنج سال از مدرسه دور ماند.

    او سپس مدارک لازم برای معلمی دبیرستان را گرفت و به چند کشور مختلف مهاجرت کرد و حالا ساکن بریتانیا است.

    *من حاضر به قبول عنوان موسوم به شر ناگزیر نیستم: خوشبختی جاودان زمانی رخ می‌دهد که جهان چرخه معیوب ابتذال شر را متوقف کند و طالبان یا هیچ شیطان دیگری را به رسمیت نشناسد.

  • جمیله گوردون

    سومالی مدیرعامل لوماچین

    یکی از نظریه‌پردازان ارشد در دنیای هوش مصنوعی، جمیله گوردون بنیان‌گذار لوماچین است، پلتفورمی ابتکاری که از هوش مصنوعی برای اتصال حلقه‌های قطع‌شده در زنجیره تامین جهانی مواد غذایی استفاده می‌کند.

    او در یکی از روستاهای سومالی به دنیا آمد و در نوجوانی برای فرار از جنگ داخلی کشوری راهی کنیا شد. سپس به استرالیا رفت و به فناوری علاقه‌مند شد. پیش از راه‌اندازی لوماچین، گوردون یکی از مدیران جهانی آی‌بی‌ام و مدیر اطلاعات در گروه کانتاس بود.

    او در سال ۲۰۱۸ برنده جایزه جهانی مایکروسافت در چالش کارآفرینی بین‌المللی زنان شد و در سال ۲۰۲۱ به عنوان نوآور سال استرالیا و نیوزیلند در جوایز زنان در هوش مصنوعی انتخاب شد.

    *من اعتقاد راسخ دارم که هوش مصنوعی قادر است به افراد محروم کمک کند تا به جایگاه اجتماعی واقعی خود دست پیدا کنند، و در عین حال به دگرگونی کسب‌وکارها نیز کمک کند.

  • نجلا حبیب‌یار

    افغانستان کارآفرین

    نجلا حبیب‌یار بنیان‌گذار شرکت گنجیه آبی و گروه آرک است که به زنان افغان در راه‌اندازی کسب و کار بافندگی و فروش اجناس‌شان در خارج از کشور بدون نیاز به واسطه‌های گران‌قیمت کمک می‌کند. او پروژه‌هایی برای آژانس توسعه جهانی ایالات متحده و بانک جهانی به اجرا درآورده که بر توانمندسازی زنان و تغییر اقلیم در ارتباط با کسب و کارها تمرکز داشته‌اند.

    بین سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۵ که او رییس اداره انکشاف صادرات افغانستان بود، صادرات کشور به سایر نقاط جهان رشد قابل توجهی داشت.

    او علاوه بر این، طی بیش از ۱۳ سال فعالیت در بخش غیر‌انتفاعی، از آموزش برای دختران حمایت کرده و مرکزی برای خانواده‌های بی‌سرپناه به وجود آورده است.

    *با وجود مصیبت‌هایی که به عنوان یک زن افغان تجربه‌ کرده‌ام، امیدوارم بتوانم در پایان دادن به میراث جنگ برای نسل بعدی‌مان نقش داشته باشم.

  • لیلا حیدری

    پاکستان موسس کمپ مادر

    با وجود تابوهای موجود در رابطه با مصرف‌کنندگان مواد مخدر، لیلا حیدری مرکز بازپروری معتادان مواد مخدر به نام اردوگاه مادر در کابل را به راه انداخت. این مرکز از سال ۲۰۱۰ تا کنون به ترک اعتیاد نزدیک به ۶۴۰۰ نفر از مردم افغانستان کمک کرده است. لیلا با پس‌انداز خودش این مرکز را تاسیس کرد و برای تامین بودجه‌اش رستورانی به راه انداخت که توسط معتادان در حال ترک اعتیاد گردانده می‌شد. اما با سقوط کابل این رستوران تعطیل شد.

    خانواده لیلا حیدری اصالتا اهل بامیان هستند اما خود او در پناهندگی در پاکستان به دنیا آمده است. او که در سن ۱۲ سالگی مجبور به ازدواج شده، حالا یکی از مدافعان برجسته حقوق زنان است.

    خانم حیدری در مستند تحسین شده 'لیلا روی پل' (محصول ۲۰۱۸) حضور دارد. مستندی که به تلاش‌های او برای بازنگه‌داشتن اردوگاه ترک اعتیادش با وجود تهدیدها و مخالفت‌ها می‌پردازد.

    *من امیدوارم آگاهی فراگیر شود تا جهانی اخلاقی‌تر و انسانی‌تر داشته باشیم. ما در دنیایی به هم پیوسته زندگی می‌کنیم،‌ جایی که رای یک شهروند آمریکا می‌تواند سرنوشت یک افغان را از اساس تغییر دهد.

  • زرلشت حلیم‌زی

    افغانستان مدیر موسسه 'صدمه روحی پناهندگان'

    زرلشت حلیم‌زی که خودش قبلا پناهنده بوده، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل موسسه 'صدمه روحی (تروما) پناهندگان' است؛ سازمانی که از پناهندگان حمایت روانی می‌کند و به آن‌ها در مقابله با پیامدهای عاطفی خشونت و آوارگی کمک می‌کند.

    او پیش از تاسیس این موسسه در امتداد مرز سوریه و ترکیه به کودکان آسیب‌پذیر کمک می‌کرد به آموزش دسترسی پیدا کنند. او همچنین به موسسات غیر انتفاعی در رابطه با آموزش و رفاه پناهندگان مشاوره می‌داد.

    حلیم‌‌زی در سال ۲۰۱۸ از سوی بنیاد اوباما، رییس‌جمهوری پیشین آمریکا به عنوان یکی از ۲۰ رهبر الهام‌بخش جهان در زمینه نوآوری مدنی انتخاب شد.

    *آرزوی من برای آینده این است که چرخه خشونت پایان یابد، چرخه‌ای که همچنان زندگی مردم افغانستان را متلاشی می‌کند.

  • نسرین حسینی

    افغانستان دامپزشک

    در دوران تحصیل در رشته دامپزشکی دانشگاه کابل، نسرین حسینی یکی از دو زن حاضر میان ۷۵ دانشجو بود. او به عنوان یک پناهنده در ایران بزرگ شد، اما برای تحصیل به کشورش برگشت و بعد هم با گرفتن یک بورس تحصیلی برای تحقیق در مورد سلامت حیوانات عازم دانشگاه گوئلف کانادا شد.

    خانم حسینی الان در یک آزمایشگاه ایمنی‌شناسی کار می‌کند و در اوقات فراغت خود به طور داوطلبانه برای سازمان غیرانتفاعی هزاره‌های کانادایی فعالیت‌های انسان‌دوستانه انجام می‌دهد. او به دوستان هزاره و سایر مهاجران افغان کمک می‌کند تا در کانادا مستقر شوند.

    او همچنین با برنامه "بوکیز" که برنامه‌ای برای خواندن داستان در میان بچه‌های افغان است، همکاری می‌کند.

    *زنان و دختران افغانستان وحشت‌زده‌اند. وضعیت کنونی مایوس‌کننده به نظر می‌رسد اما همیشه راهی هست. باب مارلی می‌گوید: "شما هیچ وقت نمی‌دانید چقدر قوی هستید تا زمانی که قوی بودن تنها گزینه‌تان باشد."

  • مومنه ابراهیمی

    افغانستان پلیس

    سه سال بعد از پیوستن به پلیس، مومنه ابراهیمی معروف به مومنه کربلایی مورد آزار جنسی رئیس قرار گرفت. او تصمیم گرفت این موضوع را اعلام کند و همچنین درباره اتهام‌های دیگر آزار جنسی در پلیس افغانستان صحبت کند.

    از آن زمان او با وجود تهدیدهایی که شده تلاش کرده در راستای رسیدن به عدالت برای خودش و سایر آزاردیدگان جنسی و تجاوز کار کند. او به بی‌بی‌سی گفت "فکر می‌کردم که یک نفر باید حرف بزند و آن یک نفر من هستم هرچند ممکن بود به قیمت جانم تمام شود."

    ابراهیمی یکی از هزاران نفری است که بعد از بازگشت طالبان به قدرت در ماه اوت/سنبله از افغانستان به بریتانیا گریخته است.

    *آرزو می‌کنم همه زمانی که سال‌ها جنگیده‌اند، درس خوانده و وارد بازار کار شده‌اند، بتوانند به کشورشان برگردند و از دست نیرویی که از قدرتش علیه مردم استفاده می‌کند، رها شوند.

  • موگدا کالرا

    هند از بنیانگذاران موسسه نه چندان متفاوت

    او فعال حقوق افراد اوتیستیک و مادر فرزندی ۱۲ ساله است که در طیف اوتیسم قرار دارد. موگدا کالرا یکی از بنیانگذاران "نه چندان متفاوت" است، جنبشی که توسط کودکان هدایت می‌شود و بر همه‌پذیری و درک تنوع عصبی متمرکز است. او همچنین کتاب مصوری نیز برای کمک به کودکان برای فهم بهتر اوتیسم و تبدیلشان به متحد دوستان اوتیستیکشان تهیه کرده است.

    کالرا بیش از دو دهه تجربه کار در رسانه، مجریگری تلویزیون و نویسندگی فیلم‌های مستند را دارد و مربی گوناگونی و همه‌پذیری است.

    او در عین حال استراتژیست ارشد محتوا در بک‌استیج نیز است، اپلیکیشنی تعاملی برای پخش زنده.

    *همه‌گیری باعث شد که هفت میلیارد نفر با واقعیتی یکسان، تنها در دنیای خود، اما با تجربه دردی مشترک، زندگی کنند. دوست دارم که این تجربه مشترک به همدردی بیشتر با دیگر انسان‌ها منجر شود.

  • آمنه کریمیان

    افغانستان ستاره‌شناس

    او مهندس عمران و مدرس دانشگاه فنی هرات است. آمنه کریمیان همچنین یکی از اولین زنان افغانستان است که روی گسترش نجوم در این کشور تمرکز کرده است.

    او رئیس و موسس گروه نجوم کیهانه است که سال ۲۰۱۸ در افغانستان راه افتاد و جوانان را تشویق به آموختن ستاره‌شناسی می‌کند.

    آمنه کریمیان و گروهش در ژوئیه ۲۰۲۱ برنده مسابقه ستاره‌شناسی اتحادیه جهانی این رشته در لهستان شدند. آن‌ها این عنوان را از میان ۲۵۵ تیم از ۵۰ کشور جهان به دست آوردند.

    *از آن جایی که طالبان مخالف حق تحصیل زنان هستند، ما باید بیشتر از قبل با یکدیگر در ارتباط باشیم. گروه ستاره‌شناسی کیهانه هر شب به صورت آنلاین جلسه تشکیل می‌دهد. تنها امید من این است که راه را برای جوانان سرزمین مادری‌ام هموار کنم.

  • عالیه کاظمی

    افغانستان مربی

    او پیش از روی کار آمدن طالبان در زمینه حقوق بشر و آموزش کار می‌کرد و سه سال داوطلب همکار صلیب سرخ بود. کاظمی یک فروشگاه نان و شیرینی برای اشتغال زنان تاسیس کرد و سال ۲۰۲۰ در رشته مدیریت بازرگانی فارغ التحصیل شد. او در دانشگاه درس می‌داد و می‌خواست استاد شود.

    بعد از آمدن طالبان به آمریکا رفت. جایی که می‌خواهد دکترا بخواند.

    او در نامه‌ای برای بی‌بی‌سی با شوق درباره آزادی حق انتخاب زنان به‌ویژه درباره حق انتخاب پوشش توضیح داده است.

    *تنها امید من به صلح در افغانستان است: چیزی که بیش از همه احتیاج داریم صلح است.

  • بارونس هلنا کندی

    بریتانیا مدیر موسسه حقوق بشر کانون وکلای بین‌المللی

    بارونس کندی، وکیل اسکاتلندی که به دفاع از حقوق زنان و اقلیت‌ها مشهور است، سابقه ۴۰ سال فعالیت در حقوق کیفری دارد. او مدیر موسسه حقوق بشر کانون وکلای بین‌المللی است که اخیرا به زنان در خطر افغانستان کمک کرده است.

    او چند سال رئیس کالج منسفیلد در دانشگاه آکسفورد بود و موسسه حقوق بشر بوناورو را بنیان گذاشت.

    بارونس کندی کتاب‌های گوناگونی درباره نارسایی‌های نظام قضایی برای زنان منتشر کرده است و در سال ۱۹۹۷ از طرف حزب کارگر به عضویت مجلس اعیان درآمد.

    *حقوق بشر ما بدون وجود وکلایی که در دفاع از ما صحبت کنند و قضات مستقل - چه زن و چه مرد - که به پرونده‌هایمان رسیدگی کنند، معنی ندارد.

  • میا کریسنا پراتیوی

    اندونزی فعال محیط‌زیست

    سودا آلتونلوک که از هنگام تولد نابینا بوده است بازیکن حرفه‌ای گلبال است، ورزشی که در آن تیم‌های سه نفره نابینایان یا بازیکنانی که چشم‌هایشان را بسته‌اند توپی زنگوله‌دار را به طرف دروازه حریف پرت می‌کنند.

    میا کریسنا پراتیوی که از موسسه فناوری بندونگ مدرک مهندسی محیط‌زیست گرفته است نقش مدیر عملیات را ایفا می‌کند و بر فعالیت روزمره انبار زباله محل نظارت دارد.

    او همچنین در اداره محیط‌زیست شهر دنپاسار نیز به عنوان تحلیلگر محیط‌زیستی فعال است.

    *بیایید با الهام از فلسفه تری هیتا کارانا توازن و تعادل را به مام طبیعت بازگردانیم. شاید ما دلیل مشکل آلودگی باشیم، اما می‌توانیم راه‌حل آن نیز باشیم.

  • هایدی جی لارسن

    ایالات متحده آمریکا مدیر پروژه اعتماد به واکسن

    پروفسور هایدی لارسن، انسان‌شناس و مدیر پروژه اعتماد به واکسن در مدرسه بهداشت و پزشکی حاره‌ای لندن، هدایت پژوهش در عوامل اجتماعی و سیاسی تاثیرگذار در مداخله‌های بهداشتی را به عهده دارد، و علاقه آکادمیک فعلیش نیز خطرات و مدیریت شایعه و ایجاد اطمینان عمومی برای واکسن‌ها است.

    او نویسنده کتاب "شایعات واکسن چطور شروع می‌شوند و چرا تمام نمی‌شوند" است، و پژوهشگر اصلی یک تحقیق جهانی درباره پذیرش واکسیناسیون در دوره بارداری است.

    دکتر لارسن در سال ۲۰۲۱ به خاطر کارهای علمی در زمینه واگیری اطلاعات غلط برنده مدال ادینبرا شد.

    *دنیا پیش از بروز همه‌گیری نیز دوقطبی شده بود. هیچ واکسنی نمی‌تواند شکاف‌های عمیق بین ما را ترمیم کند؛ تنها اقدامات ما به عنوان افراد و گروه‌ها، به عنوان رهبران بزرگ و کوچک، می‌تواند دنیا را تغییر دهد.

  • ایمان له کایری

    مصر بنیانگذار ترانس آسیلیاس

    ایمان له کایری، رقصنده معاصر در اپرای قاهره و طراح رقص، به خاطر برخورد خشن پلیس مصر با افراد ال‌جی‌بی‌تی‌کیو+ مجبور به ترک کشورش شد. او در سال ۲۰۰۸ به ایالات متحده رفت، پناهندگی گرفت، و حالا به عنوان یک هنرمند، رقصنده، بازیگر و فعال ال‌جی‌بی‌تی‌کیو+ در نیویورک زندگی می‌کند.

    له کایری مدیر روابط عربی و عضو هیات رئیسه ترانس‌امیگریت، سازمانی اروپایی، است که به افراد ترانسجیتی کمک می‌کند تا به کشورهای امن‌تر نقل مکان کنند.

    او همزمان با روز بین‌المللی آشکارسازی تراجنسیتی‌ها در مارس ۲۰۲۱ بنیاد خودش را تاسیس کرد که ترانس آسیلیاس نام دارد و هدفش "انتقال پناهجویان تراجنسیتی در مناطق امن" و ارائه حمایت عاطفی است.

    *همه‌گیری افراد تراجنسیتی را که پیش از آن هم یکی از آسیب‌پذیرترین گروه‌ها در دنیا بودند مجبور کرد بعضا در محیط‌های ناامن خانوادگی منزوی شوند و وضعیتشان را خطرناکتر کرد. همزمان با تعطیلی دنیا، درخواست کمک آن‌ها قلب ما را شکست. دنیا حالا باید آن‌ها را نجات دهد و کمک کند که التیام بیابند.

  • سویدزیم ارنستین لیککی

    کامرون فعال اقلیمی

    سازمانی که سویدزیم ارنستین لیککی بنیان گذاشته است از زنبورداری به عنوان راهی برای کنترل آتش‌سوزی در جنگل‌ها استفاده می‌کند. این سازمان تا به حال بیش از ۲۰۰۰ نفر را در تولید عسل، کنترل کیفی و استخراج موم آموزش داده است و به منظور مبارزه با جنگل‌زدایی بیش از ۸۶ هزار درخت "زنبوردوست" کاشته است.

    لیککی عضو بنیان‌گذار دیدبان جنسیت و محیط‌زیست کامبرون است که از منظر جنسیتی دنبال یافتن راه‌حل برای مسائل محیط‌زیستی کشور می‌گردد. کار او به عنوان یک فعال اقلیمی بر توانمندسازی زنان و فراگیری در مدیریت منابع طبیعی متمرکز است.

    او معتقد است که جنگل‌ها - مانند منطقه جنگلی ۲۰٫۰۰۰ هکتاری کیلوم-ایجیم - را می‌توان با کمک تمامی اعضای جوامع محلی حفظ کرد.

    *من دنیایی می‌خواهم که در آن حفاظت از جنگل‌ها و ابتکارات معیشتی با در نظر گرفتن کامل حقوق زیست‌محیطی و اجتماعی-اقتصادی زنان همراه باشد.

  • الیسا لونکون آنتیلیو

    شیلی رئیس همایش قانون اساسی

    الیسا لونکون آنتیلیو زبان‌شناس، معلم و استاد دانشگاه و یکی از ۱۷ نماینده بومیان برای نوشتن قانون اساسی جدید شیلی است که امسال انتخاب شدند. او رئیس همایش قانون اساسی است، نخستین باری که بومیان شیلی به عنوان نمایندگان اقوام خود در مناصب عمومی حضور پیدا کرده‌اند.

    لونکون عضو بزرگترین گروه بومیان کشورش است که ماپوچه نام دارد، و حامی "حکومتی چندملیتی" است که حقوق جوامع بومی را می‌پذیرد، برای آن‌ها خودمختاری قائل است و فرهنگ‌ها و زبان‌های آن‌ها را به رسمیت می‌شناسد.

    با وجود این که این که کودکی خود را در فقر و تبعیض گذراند، دکترای علوم انسانی دارد و حالا استاد دانشگاه سانتیاگو است.

    *ما در دوره همه‌گیری از نزدیک شاهد مرگ بودیم، برای همین لازم است که برای انسان و غیرانسان حقوق برابر قائل شویم. زندگی ما به منابع مام طبیعت وابسته است، از آب و جنگل گرفته تا زنبور و مورچه.

  • کلوی لوپز گومز

    فرانسه رقصنده باله

    کلوی لوپز گومز در سال ۲۰۱۸ به عنوان نخستین زن سیاه‌پوست رقصنده باله که توسط یک شرکت استخدام می‌شد به تئاتر برلین پیوست. او که قبلا شاگرد مدرسه باله بولشوی مسکو بوده است با تبعیض نژادی روبه‌رو شد و به اقدامات تبعیض‌آمیز در دنیای باله اعتراض کرد، و آن را "بسته و نخبه‌گرا" خواند.

    در پی علنی شدن اتهامات وی، بسیاری از رقصنده‌های سیاه‌پوست و چندنژادی از او حمایت کردند.

    لوپز گومز در پی تمدید نشدن قراردادش توسط باله برلین در سال ۲۰۲۰ دست به اقدام قضایی زد. در نتیجه، این شرکت اعلام کرد که درباره نژادپرستی میان کارمندانش تحقیق خواهد کرد، از او عذر خواست و بر سر پرداخت خسارت با او خارج از فرایند قضایی به توافق رسید.

    *متاسفانه، همه ما برابر در این دنیا زاده نشده‌ایم و بخت ما برای موفقیت به قومیت و جایگاه اجتماعی بستگی دارد. من می‌خواهم در دنیایی زندگی کنم که همه بخت یکسانی برای تحقق استعدادهای نهان خود دارند.

  • ماهره

    افغانستان پزشک

    دکتر ماهره هنوز مشغول معاینه بیمارانش در بیمارستان زنان است.

    او باید برای درمان بیماران نیازمند به مناطقی سفر کند که خدمات بهداشتی در آنجا از زمان روی کار آمدن طالبان متوقف شده است.

    او قبلا با افرادی کار می‌کرد که مورد خشونت جنسی قرار گرفته بودند اما از زمان طالبان این کار متوقف شده است.

    *باوجود آنکه اکنون امید کمرنگ‌تر شده است، زنان افغانستان دیگر مانند ۲۰ سال پیش نیستند و می‌توانند از حق خود دفاع کنند. تنها نگرانی من این است که مدرسه‌های دخترانه برای همیشه بسته بمانند.

  • مارال

    افغانستان فعال مدنی

    خانواده مارال نمی‌خواستند او در زمینه حقوق زنان فعالیت کند یا عضو گروه‌های اجتماعی شود. حتی نمی‌خواستند که او برای کار بیرون از خانه برود اما او به هرحال کارش را انجام می‌داد.

    از سال ۲۰۰۴ مارال تلاش کرده که زنان محلی را از حقوق خود آگاه کند تا بتوانند کار کنند و استقلال مالی داشته باشند.

    او تلاش کرده زنان قربانی خشونت یک سرپناه بیابند و به دنبال حق‌خواهی بروند.

    *فکر می‌کردم همه چیز را از دست داده‌ایم و ناامید بودم، اما وقتی به یاد آوردم که چه اقداماتی انجام داده‌ایم، جرأت ادامه پیدا کردم. من کوتاه نمی‌آیم. آینده از آن کسانی است که به دنبال صلح و انسانیت هستند.

  • معصومه

    افغانستان دادستان عمومی

    معصومه* به عنوان دادستان زن در دادگستری افغانستان در زمینه جمع‌آوری شواهد و گشودن پرونده‌های حقوقی فعالیت می‌کرد. این فارغ‌‌آلتحصیل رشته حقوق، یکی از شمار بسیاری از زنانی است که در بیست سال گذشته در افغانستان به دانشگاه رفتند. معصومه بیش از ۵ سال در دفتر دادستان کل مشغول به کار بود و از این که به مردم کشورش خدمت کرده به خود می‌بالد.

    طالبان بعد از به قدرت رسیدن در افغانستان در ماه اوت، زندانی‌ها از جمله صدها هزار مجرم اصلاح‌ناپذیر و شبه‌نظامی اسلام‌گرا را آزاد کرد. با وجود این که طالبان برای کارمندان دولت عفو عمومی صادر کرده،‌ اما گروه‌های بین‌المللی حقوق بشری از آدم‌ربایی‌ها و قتل‌های فراقضایی خبر داده‌اند.

    معصومه در حال حاضر در اختفا به سر می‌برد و نمی‌داند در آینده چه چیزی انتظارش را می‌کشد.

    *زنان و دختران نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند. اگر به زنان فرصت داده شود، آن‌ها هم می‌توانند مثل مردان به مردم و کشور خود خدمت کنند.

  • فیامه نائومی ماتاآفا

    ساموآ نخست‌وزیر

    اولین نخست‌وزیر زن ساموآ و رهبر حزب فتوآتوآ ای لی آتوا ساموآ اوآ تاسی. فیامه نائومی ماتاآفا در سن ۲۷ سالگی پا به دنیای سیاست گذاشته و پیش از این به عنوان معاون نخست‌وزیر، وزیر زنان، جامعه و توسعه اجتماعی، و سپس به عنوان وزیر دادگستری کار کرده است.

    او در عین حال یکی از مرشدان زن (ماتای) مهم و الهام‌بخش زنانی است که در ساموآ به مناصب سیاسی فکر می‌کنند.

    برنامه سیاسی او تمرکزی جدی بر محیط‌زیست دارد تا در یکی از آسیب‌پذیرترین نقاط جهان در مقابل گرمایش زمین، با تغییرات اقلیمی مقابله کند.

    *اگر با یکدیگر متحد باشیم، امید برای نسل‌های آینده زنده خواهد ماند.

  • سلیمه مزاری

    ایران سیاستمدار و ولسوال سابق در بلخ

    او یکی از سه فرماندار زن در افغانستان بود که در خط مقدم با طالبان جنگید و به عنوان فرمانده‌‌ شجاع یک گروه شبه نظامی حامی دولت در سر خط خبرها قرار گرفت.

    سلیمه مزاری در دهه ۸۰ میلادی در ایران متولد شد و آنجا تحصیل کرد. بعد از گرفتن مدرکش به افغانستان بازگشت. سال ۲۰۱۸ او ولسوال چارکنت در ولایت بلخ شد. آنجا برای تسلیم شدن صد نیروی طالب مذاکره کرد. ولسوالی تحت امر او در سال ۲۰۲۱ در مقابل طالبان پایداری چشمگیری کرد. تا زمان سقوط کابل ولسوالی او از معدود مناطقی بود که تحت سلطه طالبان در نیامد.

    بعد از تصرف کابل تصور می‌شد که او به اسارت در آمده است، اما او توانسته از افغانستان بیرون‌شود و اکنون در آمریکا است.

    *امیدوارم یک روز بیاید که زن بودن، هزاره و شیعه بودن و فارسی صحبت کردن، که همه بخشی از هویت من است در سرزمین مادری‌ام جرم نباشد.

  • دپلشا توماس مک‌گرودر

    ایالات متحده آمریکا بنیانگذار اتحاد مادران پسران سیاه‌پوست

    ائتلاف او "مادران نگران پسران سیاه‌پوست" را از تمامی نقاط ایالات متحده گرد هم می‌آورد. دپلشا توماس مک‌گرودر بنیانگذار و رئیس مادران متحد پسران سیاه‌پوست و مادران متحد پسران سیاه‌پوست برای تغییرات اجتماعی است که خواهان تغییر در سیاست‌ها و نگاه‌هایی است که بر برخورد ضابطان قضایی و جامعه با پسران و مردان سیاه‌پوست تاثیر می‌گذارد.

    وی در حال حاضر مدیر اجرایی و خزانه‌دار بنیاد فورد است، و بر فعالیت‌ها و امور مالی جهانی آن نظارت دارد.

    مک‌گرودر پیش از این به مدت ۲۰ سال در رسانه‌ها و کسب‌وکارهای سرگرمی مشغول بود، و به عنوان خبرنگار و صاحب مناصب ارشد در ام‌تی‌وی و تلویزیون سرگرمی سیاه‌پوستان فعالیت می کرد.

    *امید من این است که دنیا در پایان همه‌گیری مهربانتر باشد، که مردم درک کنند که ما تا چه اندازه به یکدیگر وابستگی داریم و حساسیت بیشتری به گرفتاری‌ها و چالش‌های بی‌مانند دیگران نشان دهند.

  • مولو مفسین

    اتیوپی پرستار

    مولو مفسین که بیش از ده سال است به کار پرستاری اشتغال دارد در حال حاضر در مرکز وان استاپ در مکله، مرکز منطقه جنگ‌زده تیگرای در اتیوپی کار می‌کند. این مرکز به قربانیان آزار و خشونت جنسی خدمات پزشکی، روان‌شناسی و حقوقی ارائه می‌دهد.

    سه سال پیش، مفسین کارزاری را برای پایان دادن به خشونت علیه زنان و دختران در تیگرای به راه انداخت، مساله‌ای که با ادامه جنگ داخلی که در اواخر ۲۰۲۰ شروع شد مهمتر نیز شده است.

    با وجود آسیبی که شخصا دیده است، پرستار مسفین می‌خواهد کارش را به امید بازگشت صلح ادامه دهد.

    *من می‌خواهم دنیا را طوری تغییر دهم که همه جنگ‌ها تمام شوند، که کشورها وادار شوند برای صلح همکاری کنند، و نه برای فروش اسلحه. می‌خواهم قوانینی را اعمال کنم که متجاوزان و آزاردهندگان زنان و دختران را مجازات می‌کنند.

  • فهیمه میرزایی

    افغانستان رقصنده سماع

    فهیمه میرزایی اولین زن درویش رقصنده سماع در افغانستان است. این رقص بخشی از مراسم سمع در اداب اهل تصوف است. فهیمه همچنین بنیانگذار یک گروه رقص و هنرهای نمایشی مختلط زنان و مردان به نام "نهاد فرهنگی و عرفانی شهود" هم هست.

    او رقص را راهی می‌داند که بتواند برای خود در جامعه عمیقا مذهبی و سنتی افغانستان فضایی بگشاید، جایی که فعالیت زنان و مردان کنار هم هنوز یک تابو محسوب می‌شود. با اجرای برنامه‌های مختلف در سراسر کشور او امید داشت رواداری را گسترش دهد.

    او در ۲۰۲۱ مجبور شد از افغانستان فرار کند چون طالبان رقص سماع صوفیان را بدعت و بر خلاف قوانین اسلامی می‌داند.

    *من معتقدم که معنویت باید در اولویت قرار بگیرد:‌ باید برای یافتن صلح در درون خود بکوشیم و پس از آن این صلح درونی در تمامی جهان گسترده خواهد شد.

  • تلالنگ موفوکنگ

    آفریقای جنوبی گزارشگر حق سلامت جسمی و روحی سازمان ملل متحد

    او که با نام دکتر تی نیز شناخته می‌شود یک پزشک و فعال حقوق سلامت جنسی و باروری زنان است که از دسترسی عمومی به خدمات بهداشتی، درمان اچ‌آی‌وی و خدمات برنامه‌ریزی خانواده حمایت می‌کند.

    دکتر تلالنگ موفوکنگ در حال حاضر گزارشگر ویژه حق سلامت جسمی و روانی ملل متحد است. نخستین زن، نخستین آفریقایی، و یکی از جوانترین صاحبان این جایگاه تا به امروز. او در عین حال نویسنده کتاب پرفروش دکتر تی: راهنمای سلامت و لذت جنسی نیز است.

    موفوکنگ یکی از برندگان جایزه "۱۲۰ نفر زیر ۴۰ سال" برای قهرمانان جوان و برنامه‌ریزی خانواده در سال ۲۰۱۶ بود که توسط موسسه بیل و ملیندا گیتس برای جمعیت و سلامت باروری اهدا می‌شود.

    *می‌خواهم شاهد چه تغییری در دنیا باشم؟ تمرین عشق به جامعه به عنوان ابزاری برای مراقبت از خویش.

  • تانیا موزیندا

    زیمبابوه ورزشکار موتورکراس

    تانیا موزیندا با رقابت در دنیای مردانه موتورکراس توانست قهرمان پیست‌های خاکی کشورش شود. او نخستین زن زیمبابوه‌ای است که از شروع مسابقات قهرمانی در ۱۹۵۷ در مسابقات پیروز شده است.

    او که از پدرش، موتورسوار سابق، الهام گرفته بود از ۵ سالگی به تمرین رو آورد. موزیندا حالا در ۱۷ سالگی امیدوار است که نخستین سیاه‌پوست آفریقایی باشد که در قهرمانی جهان موتورکراس زنان پیروز می‌شود. اتحادیه آفریقا او را در سال ۲۰۱۸ به عنوان ورزشکار زن جوان سال انتخاب کرد.

    او درآمدهای خود از موتورکراس را خرج کارهای خیریه می‌کند، و هزینه تحصیل حدود ۱۰۰ دانش‌آموز را در هراره پرداخت کرده است.

    *من نمی‌خواهیم دنیا به جای اولش برگردد - هیچ وقت کامل نبود، همیشه هم بدی بود و هم خوبی. بیایید حال حاضر را درست کنیم تا نسل‌های بعدی لازم نباشد برای همان چیزهایی بجنگند که ما می‌جنگیم.

  • چیماماندا انگزی ادیچی

    نیجریه نویسنده

    نویسنده سرشناس نیجریه‌ای و نماد فمینیستی که کارهایش به بیش از ۳۰ زبان ترجمه شده است. چیماماندا انگزی ادیچی در ۱۹ سالگی به ایالات متحده رفت تا در رشته ارتباطات و علوم سیاسی درس بخواند.

    نخستین رمانش به نام ختمی بنفش (۲۰۰۳) در سال ۲۰۱۳ برنده جایزه نویسندگان مشترک‌المنافع شد و دیگر رمانش به نام آمریکانا به عنوان یکی از ده کتاب برتر روزنامه نیویورک تایمز انتخاب شد.

    سخنرانی برجسته ادیچی در بنیاد تد در سال ۲۰۲۱ با عنوان "همه ما باید فمینیست باشیم" آغازگر گفت‌وگویی جهانی درباره فمینیسم شد و در سال ۲۰۱۴ در قالب یک کتاب منتشر شد. او اخیرا و در پی مرگ ناگهانی پدرش در سال ۲۰۲۱ یادداشت‌های غم را در ستایش او نوشت.

    *بیایید از این لحظه به خدمات درمانی به عنوان حقوق بشر در تمامی دنیا نگاه کنیم - چیزی که تنها به خاطر زنده بودن حق افراد است، نه به خاطر توان مالی.

  • لین انگوجی

    کنیا خبرنگار

    لین انگوجی، برنده جوایز خبرنگاری و تولید محتوا، به خاطر کارهایش در پلتفورم دیجیتال خبری توکو شناخته شده است، جایی که موضوعات گوناگون انسانی الهام‌بخش را پوشش می‌دهد.

    او ابتدا به عنوان داوطلب از بیماران سرطانی مراقبت می‌کرد و در سال ۲۰۱۱ با کیوو فیلمز پا به دنیای رسانه گذاشت و سپس به بنیاد قطر پیوست. انگوجی در عین حال اینفلوئنسر شبکه‌های اجتماعی و شخصیت رسانه‌ای سرشناسی در کشورش است.

    او در سال ۲۰۲۰ برنده جایزه خبرنگار بشردوست سال شد، و امسال نیز جایزه سفیر اجتماعی من ملت‌ها را تغییر می‌دهم را دریافت کرد.

    *دوست دارم دنیا به جایی تبدیل شود که همه احساس امنیت کنند.

  • آماندا نوین

    ایالات متحده آمریکا کارآفرین اجتماعی

    او مدیرعامل رایز است، سازمانی که از حقوق نجات‌یافتگان تجاوز و آزار جنسی حفاظت می‌کند.

    آماندا نوین که فعال حقوق مدنی و کارآفرین اجتماعی است پس از این که در سال ۲۰۱۳، هنگامی که در دانشگاه هاروارد مشغول تحصیل بود، مورد تجاوز قرار گرفت سازمان رایز را تاسیس کرد. به او گفته شده بود که تنها شش ماه برای شکایت زمان دارد و بعد از آن مدارک نابود خواهد شد. او در نوشتن طرح حقوق نجات‌یافتگان حمله‌های جنسی که حق قربانیان تجاوز برای حفظ مدارک را تضمین می‌کند، مشارکت داشت.

    در سال ۲۰۲۱، ویدئوی او درباره جرایم نفرت‌محور علیه آسیایی‌تباران در آمریکا در همه جا پخش شد و به نقطه عطفی در جنبش "نفرت از آسیایی‌ها را قطع کنید" تبدیل شد.

    *وقتی در کنار هم باشیم دیگر کسی ناتوان نخواهد بود. وقتی خواهان دیده شدن بشویم دیگر کسی نامرئی نخواهد بود.

  • بصیره پیغام

    افغانستان فعال حقوق اقلیت جنسیتی

    کار برای حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی در افغانستان با دشواری‌هایی همراه است اما با وجود این چالش‌ها بصیره پیغام در هشت سال گذشته در زمینه برابری حقوق این اقلیت فعالیت کرده است.

    او کارگاه‌هایی در مورد آگاهی جنسی و جنسیتی برگزار کرد و با کمک همکارانش به اعضای این جامعه که قربانی خشونت و آزار بودند مشاوره، کمک مالی و درمانی داد. آنها همچنین کمک کردند اعضای جامعه اقلیت جنسی و جنسیتی در خطر خودکشی به مشاوره روانی دسترسی داشته باشند.

    او حالا در ایرلند به فعالیتش برای به رسمیت شناخته شدن جامعه اقلیت جنسی و جنسیتی افغانستان و حقوق بشر و آزادی‌هایشان ادامه می‌دهد.

    *امیدوارم مردم افغانستان بتوانند با آزادی نفس بکشند، بدون اینکه نگران مذهب، جنسیت یا گرایش جنسی خود باشند. ما هرگز ساکت نخواهیم شد و با تلاش‌های سختمان در تغییر این طرز تفکر موفق خواهیم شد.

  • ناتالیا پاسترناک تاشنر

    برزیل میکروب‌شناس و انتقال‌دهنده دانش

    او در دوره همه‌گیری کووید-۱۹ با نوشتن در روزنامه‌ها و حضور در برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی اطلاعات علمی مهم و نجات‌دهنده را در اختیار میلیون‌ها نفر از مردم برزیل قرار داد.

    ناتالیا پاسترناک یک میکروب‌شناس است و مطالب آموزنده علمی می‌نویسد. او از دانشگاه سائو پائولو مدرک دکترای ژنتیک میکروبی گرفته است. کیفیت کارش در حدی بود که استیوارت فایرستین، اعصاب‌شناس و نویسنده علمی مشهور، از او دعوت کرد که برای کار به دانشگاه کلمبیا برود.

    او همچنین بنیان‌گذار و رئیس فعلی موسسه پرسش‌های علمی، سازمانی غیرانتفاعی، است که هدفش ترویج استفاده از مدارک علمی در سیاست‌گذاری عمومی است.

    *به عنوان نوه هولوکاست می‌دانم که حکومت‌های خودکامه چه کارهایی می‌توانند با مردم بکنند. صحبت به عنوان نماینده علم در برزیل هنگام همه‌گیری نقشی بود که برای زنده نگه داشتن "هرگز فراموش نکن" ایفا کردم.

  • مونیکا پائولوس

    پاپوآ گینه نو فعال مبارزه با خشونت علیه متهمان جادوگری

    مونیکا پائولوس، فعال حقوق بشر، در اقدامی مشترک شبکه مدافعان حقوق زنان کوهستان را برای کمک به قربانیان اتهام جادوگری و خشونت‌های مربوط به آن تاسیس کرد. این سازمان پناهگاه و راهنمایی حقوقی به زنانی می‌دهد که به جادوگری متهم شده‌اند، و پرونده‌های آن‌ها را به سازمان ملل و دیگر سازمان‌های جهانی گزارش می‌کند.

    این اقدامات باعث شده است که دولت پاپوآ کمیسیون‌هایی را در رابطه با این قبیل خشونت‌ها تشکیل دهد.

    در سال ۲۰۱۵، پائولوس یکی از "زنان موفق" سازمان ملل بود و به خاطر شجاعتش جایزه پاپوآ گینه نو برای زنان را دریافت کرد. عفو بین‌الملل استرالیا او را یکی از شجاعترین زنان دنیا توصیف کرده است.

    *ما باید از نو شروع کنیم و به یاد داشته باشیم که همگی به نسل بشر تعلق داریم، و جنسیت نباید مانع از پیشرفت ما شود یا علیه ما استفاده شود.

  • ریحانه پوپل

    افغانستان وکیل

    ریحانه پوپل، متخصص حقوق مدنی و مهاجرت در حال حاضر برای حمایت از مترجمان و سایر همکاران افغان نیروهای بریتانیایی فعالیت می‌کند که بعد از خروج ارتش بریتانیا از افغانستان جا ماندند.

    او اولین زن افغان است که با عنوان وکیل دادگستری ویژه دادگاه در انگلستان فعالیت می‌کند. وقتی پنج ساله بود، همراه خانواده به بریتانیا پناهنده شد و با خواندن حقوق و سیاست بین‌الملل، اکنون در حوزه حقوق بشر وکیل دادگستری است.

    سال ۲۰۱۹ جایزه بهترین وکیل را از بنیاد زنان الهام‌بخش در قانون گرفت.

    *امیدوارم که در آینده زنان و دختران افغانستان بتوانند آزادانه درس بخوانند، کار کنند و بدون ترس زندگی کنند.

  • منجولا پرادیپ

    هند فعال حقوق بشر

    وکیل و فعال حقوق محروم‌ترین گروه‌های جمعیتی هند. منجولا پرادیپ که خود عضو یک خانواده دالیت از ایالت گجرات است به خاطر فعالیت علیه تبعیض جنسیتی و طبقاتی شناخته شده است. او مدیر بنیاد نوسرجات، بزرگترین سازمان هند برای حقوق دالیت‌ها بود. گروهی که در هند جزو طبقات پایین جامعه محسوب می شوند.

    او امسال یکی از بنیان‌گذاران شورای ملی رهبران زن بود. او همچنین سازمانی به نام اقدام خردمندانه برای آینده‌نگری و مشارکت جوانان تاسیس کرد که هدفش توانمندسازی جوانان حاشیه‌ای جامعه است.

    او همچنین عضو شبکه هم‌بستگی بین‌المللی دالیت‌ها است، و حقوق آن‌ها را در کنفرانس جهانی ملل متحد علیه نژادپرستی برجسته کرد.

    *من می‌خواهم دنیا با عشق و مهربانی از نو شروع به کار کند، و زنان گروه‌های محروم در راه رسیدن به جامعه‌ای صلح‌آمیز و عادلانه پیشگام باشند.

  • رزما

    افغانستان موسیقی‌دان

    رزما نوازنده‌ای چیره دست است و در سازی تخصص دارد که به طور معمول مردانه تلقی می‌شود. او فارغ‌التحصیل موسیقی و هنر است و در خانواده‌ای اهل موسیقی به دنیا آمده است. رزمه با هنرمندان برجسته از افغانستان و سایر کشورهای دنیا اجرا داشته است.

    او می‌گوید امیدوار بوده از طریق موسیقی بتواند جنبه‌ای تازه از افغانستان را به جهان نشان دهد اما در عوض امسال "تاریک‌ترین سال" برای زنان افغانستان به حساب می‌آمد و به ویژه برای رزمه که به عنوان موسیقی‌دان دیگر قادر به خواندن و نواختن نیست، ویران‌کننده بوده است.

    از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ که طالبان در افغانستان حکومت می‌کرد، موسیقی در این کشور ممنوع بود. رزما نگران این است که تاریخ برای موسیقی‌دانان افغانستان تکرار شود.

    *فکر کردن به جامعه‌ای بدون موسیقی و ترانه مرا بیش از هر زمان دیگری افسرده می‌کند. امیدوارم صدای خفته زنان کشورمان به فریاد همبستگی تبدیل شود

  • روهیله

    افغانستان دانش‌آموز

    روهیله دانش‌آموزی است که تحت تاثیر قوانین طالبان در مورد دبیرستان‌های دخترانه قرار گرفته است. موضوع مورد علاقه‌ او زبان انگلیسی و علوم است و آرزو می‌کند هر روز بتواند مانند برادرانش راهی مدرسه شود.

    روهیله می‌گوید، از میان آشناهای دخترش فقط شمار بسیار محدودی به اینترنت دسترسی دارند و برای خود او هم سخت است که بدون معلم آموزش ببیند.

    آرزوی او این است که روانشناسی بخواند و با گرفتن بورسیه تحصیلی به خارج از کشور سفر کند.

    *افغانستان حالا از بقیه دنیا جدا شده است و احساس می‌کنم رویای من برای ادامه تحصیلات، آرزویی بیهوده است. امیدوارم جوامع بین‌المللی ما را فراموش نکنند و سال‌ها سختکوشی ما بی‌حاصل نباشد.

  • آلبا ریودا

    آرژانتین فعال حقوق تراجنسیتی‌ها

    آلبا ریودا، نخستین فرد تراجنسیتی صاحب منصب دولتی ارشد در کشورش، در وزارتخانه زنان، جنسیت و گوناگونی معاون وزیر است.

    او استاد دانشگاه و چهره شناخته شده سازمان "زنان تراجنسیتی آرژانتین" است. این سازمان برای تصویب قانونی کمپین می‌کرد که ۱ درصد از مشاغل دولتی را به افراد تراجنسیتی و دگرجنس‌پوش اختصاص دهد. این طرح پیشگام با حمایت قاطع کنگره در ژوئن ۲۰۲۱ به قانون تبدیل شد.

    او در سال ۲۰۱۹ از اسقف اعظمی که حاضر نبود اسناد کلیسایش را بر اساس اسم و جنسیت مندرج در شناسنامه‌اش تغییر دهد، شکایت کرد.

    *۲۰۲۱ نشان داده است که سیاست‌های اقتصادی چه نقش عظیمی در بازتولید نابرابری‌ها دارند. ما باید مروج سیاست‌های دگرگون‌کننده باشیم که به ما اجازه می‌دهند روابطی دیگر و راهکارهای اشتراکی و اجتماعی برای مراقبت ایجاد کنیم.

  • رکسانا

    افغانستان جراح

    دکتر رکسانا جراح و استادیار دانشگاه است. او موسس سازمانی است که به بیمارانی که به دلیل درگیری در سایر ولایت‌های افغانستان مجبور به مهاجرت شده‌اند، خدمات اولیه پزشکی ارائه می‌دهد.

    او بارها در مناطق جنگی حاضر شده و به افراد نیازمند کمک‌های پزشکی داده است. او به طور داوطلبانه با برنامه ملی کنترل سرطان همکاری می‌کند و در حال حاضر مشغول آگاهی‌رسانی در مورد سرطان پستان است.

    دکتر رکسانا عاشق کارش به عنوان جراح است و امید دارد بتواند الهامبخش دانشجویان پزشکی افغانستان باشد.

    *هر تغییر بزرگی در نتیجه تعهد و سختکوشی یک رهبر ایجاد می‌شود. من شاید یک رهبر نباشم، اما در افغانستان می‌مانم تا سیستم فاسد و بیمار بهداشت اینجا را تغییر دهم.

  • حلیمه صدف کریمی

    افغانستان سیاستمدار و نماینده پیشین مجلس

    حلیمه صدف، قانونگذار و نماینده پیشین ولایت جوزجان در شمال افغانستان، در حوزه سیاست سال‌ها سابقه دارد.

    او یکی از حدود ۷۰ نماینده زن مجلس افغانستان بود، همین‌طور تنها نماینده زن از اقلیت ازبک در مجلس که سال‌ها برای پیشبرد حقوق جامعه‌ خود مبارزه کرد. صدف کریمی دانش‌آموخته اقتصاد و علوم سیاسی است، یکی از مبارزان برجسته حقوق زنان که چند بار از سوی طالبان تهدید و مجبور به تغییر خانه‌اش شد.

    برادر کوچک صدف که دانشجو بود در ۲۰۲۰ به دست نیروهای طالبان به قتل رسید.

    *نظام‌های خودخواه همیشه خیلی زود با شکست روبرو شده‌اند. امیدوارم زنان افغان از طریق مشارکت سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی به حقوق خود دست یابند و با این کار از بروز یک بحران انسانی جلوگیری خواهد شد.

  • رویا سادات

    افغانستان فیلمساز

    رویا سادات اولین کارگردان زن افغانستان است که در دوره طالبان شروع به کار کرد. خانم سادات دو دهه در فیلم‌هایش به صدای زنان افغانستان، زندگی و محدودیت‌های اعمال شده بر آن‌ها پرداخته است.

    فیلم 'نامه‌ای به رییس‌جمهور' که او در سال ۲۰۱۷ ساخت به عنوان نماینده سینمای افغانستان در نودمین دوره جوایز اسکار در بخش فیلم خارجی معرفی شد.

    رویا سادات یکی از بنیانگذاران و رییس یک شرکت مستقل فیلم‌سازی به نام خانه فیلم رویا است و به عنوان بانی راه‌اندازی جشنواره بین‌المللی فیلم زنان در افغانستان که خودش ریاست آن را برعهده دارد، شناخته می‌شود.

    *در طول ۵ سال دوره اول حکومت طالبان، امیدوار بودم اوضاع به پایان برسد و درهای مکتب به رویم باز شود. امروز هنوز هم معتقدم صدای آزادی ، صدای مردم پیروز خواهد شد.

  • شگوفه صافی

    افغانستان رهبر ارکستر

    شگوفه صافی رهبر اولین ارکستر موسیقی زنان در افغانستان به نام زهره است. او هدایت یک گروه از نوازندگان ۱۳ تا ۲۰ ساله را به عهده داشت که بعضی از خانواده‌های فقیر یا یتیم بودند.

    از سال ۲۰۱۴ این گروه که به نام خدای پارسی موسیقی زهره نام گذاشته شده در افغانستان و خارج کشور ترکیبی از موسیقی سنتی افغانستان و موسیقی جهان را اجرا کرده است.

    طالبان اکنون موسسه ملی موسیقی افغانستان را که شکوفی صافی در آن تمرین می‌کرد، تعطیل کرده است. او توانست با بعضی از همکارانش به دوحه فرار کند اما سازهای آنها در افغانستان جا مانده و مدت‌ها طول می‌کشد تا این گروه بتوانند دوباره دور هم جمع شوند.

    *امید هیچ‌گاه شکست نمی‌خورد. حتی در تاریکی مطلق، من ایمان دارم چوب هدایت موسیقی من چراغ امید و روشنایی برای افغانستان خواهد شد.

  • سحر

    افغانستان بازیکن فوتبال

    سحر یکی از شمار زیاد زنان افغانستان است که دوست دارد فوتبال بازی کند اما با روی کار آمدن طالبان دیگر قادر به انجام این کار نیست. او در چند سال گذشته در یک تیم فوتبال محلی بازی می‌کرد و از طریق ورزش دوستان زیادی هم پیدا کرد.

    اما با روی کار آمدن طالبان او و خانواده‌اش مخفی و پس از آن راهی کشوری جدید شدند.

    سحر هنوز هم نگران آن دسته از هم‌تیمی‌هایش است که در کشور باقی مانده‌اند،‌ اما امیدوار است حالا دیگر بتواند آرزوی خود برای بازگشت به زمین بازی را به حقیقت تبدیل کند.

    *می‌خواهم درسم را ادامه دهم و برای رسیدن به اهدافم تلاش کنم تا خانواده‌ام - همین‌طور خودم- به دستاورهایم افتخار کنند. می‌خواهم به موفقیت برسم تا هیچ‌کس نتواند بگوید دخترها نمی‌توانند فوتبال بازی کنند.

  • سوما سارا

    بریتانیا بنیانگذار همه تشریف بیاورید

    حساب اینستاگرامی و وبسایت بسیار پرمخاطب "همه تشریف بیاورید"، پلتفورمی برای بازماندگان آزار جنسی، در ژوئن ۲۰۲۰ توسط سوما سارا تاسیس شد. این فضا به قربانیان اجازه می‌دهد تا به صورت ناشناس روایت خود از حمله‌های جنسی را با هدف مبارزه با جنسیت‌زدگی و حذف "فرهنگ تجاوز" از مدرسه‌ها و دانشگاه‌های بریتانیا بازگو کنند.

    این پروژه در پی قتل سارا اورارد که در مارس ۲۰۲۱ از خیابانی در لندن ربوده شد بر سر زبان‌ها افتاد، و تا به امروز بیش از ۵۰٫۰۰۰ روایت را جمع کرده است.

    سوما امیدوار است که بتواند با گسترش دامنه کارزارش به موسسات غیرعلمی مبارزه کاملتری با فرهنگ زن‌ستیز بکند.

    *من می‌خواهم دنیا به بازماندگان خشونت‌های جنسی گوش دهد، حرفشان را باور کند و از آن‌ها حمایت کند.

  • محبوبه سراج

    افغانستان فعال حقوق زنان

    بعد از ۲۶ سال محبوبه سراج سال ۲۰۰۳ از آمریکا به کشورش افغانستان بازگشت و چند موسسه برای حقوق زنان و کودکان راه انداخت از جمله شبکه زنان افغان که سنگ بنای جنبش زنان افغانستان است.

    او زندگی‌اش را وقف توانمندسازی قربانیان خشونت خانگی و مبارزه برای سلامت و آموزش کودکان و مبارزه با فساد کرده است. وقتی که طالبان به قدرت بازگشتند، او د رکنار مردم خود ماند و با شجاعت درباره نگرانی‌های زنان افغان در رسانه‌های داخلی و بین‌المللی اطلاع‌رسانی کرد.

    مجله تایم سال ۲۰۲۱ او را به عنوان یکی از صد چهره تاثیرگذار سال معرفی کرد.

    *صلح آرزوی اول من برای افغانستان است. نمی‌خواهم ترس از آینده‌ای نامعلوم را در صورت خواهران و دخترانم ببینم. دیگر بس است.

  • انیسه شهید

    افغانستان روزنامه‌نگار

    انیسه شهید یکی از برجسته‌ترین گزارشگران افغانستان با بیش از یک دهه سابقه در زمینه پوشش اخبار مربوط به نقض حقوق بشر، سیاست و فساد است . او برای طلوع نیوز، یکی از تاثیرگذارترین شبکه‌های افغانستان کار می‌کرد و اخبار فوری در این حوزه‌ها را پوشش می‌داد.

    بعد از روی کار آمدن طالبان در روز ۱۵ اوت، انیسه به دلیل زن بودن و فعالیت در حوزه خبرنگاری با تهدیدهای زیادی روبرو و در نهایت مجبور به فرار از کشور شد. سال ۲۰۲۰، سازمان گزارشگران بدون مرز به دلیل تلاش‌های "شجاعانه‌" انیسه در پوشش اخبار مربوط به همه‌گیری ویروس کرونا، از او قدردانی کرد.

    خانه آزادی بیان افغانستان او را در سال ۲۰۲۱ به عنوان خبرنگار و" چهره آزادی بیان" سال انتخاب کرد.

    *در اوج آوارگی و ناامیدی، امیدوارم افغانستان را در صلح ببینم. امیدوارم شاهد لبخند بر لبان زنان و دختران افغانستان باشم. همین‌طور آرزو دارم بتوانم به وطنم، خانه‌ام و سر کارم بازگردم.

  • مینه اسمالمن

    بریتانیا کشیش و آموزگار

    او در سال ۲۰۱۳ به عنوان نخستین شماس (معاون اسقف) ارشد زن سیاه‌پوست یا اقلیت قومی کلیسای انگلستان انتخاب شد. مینه اسمالمن که حالا یک کشیش و معلم بازنشته است، برای امنتر کردن خیابان‌های بریتانیا و اصلاح پلیس فعالیت می‌کند.

    دو دخترش سال ۲۰۲۰ به قتل رسیدند: نیکول اسمالمن و بیبا هنری با ضربات چاقوی یک مرد ۱۹ ساله در پارکی در لندن کشته شدند. او از برخورد اولیه پلیس با گزارش گم شدن دخترانش انتقاد کرد و گفت که دخترانش شاید قربانی "تعصب طبقاتی" و "پیش‌داوری نژادی" شده باشند.

    او می‌گوید قاتل دخترانش را بخشیده است: "وقتی از کسی متنفر می‌شویم تنها آن‌ها نیستند که گرفتار می‌شوند، شما هم می‌شوید، چون میل به انتقام ذهنتان را تسخیر می‌کند. قصد ندارم چنین قدرتی به او بدهم."

    *به عنوان یک معلم و کشیش، زندگی خودم را وفق تربیت پسران و دخترانی کرده‌ام که در چشم دیگران حقیر بودند. من از همه می‌خواهم که وقتی با تبعیض روبه‌رو می‌شوند سکوت نکنند. تغییر غیرممکن نیست.

  • باربارا اسمولینسکا

    لهستان کارآفرین، هنرمند عروسک‌های بازمتولد

    "عروسک‌های بازمتولد" بسیار طبیعی به برخی زنان کمک می‌‌کنند که از غم ناشی از سقط خودبه‌خودی یا از دست دادن فرزند عبور کنند، و به دیگران کمک می‌کنند تا با اضطراب، افسردگی و مشکلات باروری کنار بیایند. باربارا اسمولینسکا، هنرمند لهستانی، طراح و سازنده عروسک است و عروسک‌هایی طبیعی می‌سازد که شاید در روند درمانی استفاده شوند.

    او که قبلا نوازنده بود آرایشگر حرفه‌ای است و بنیانگذار شرکت نوزادان شیرین بازمتولد. از عروسک‌های دست‌ساز او در فیلم‌ها و برای آموزش پزشکان، پرستاران و ماماها در موسسات پزشکی استفاده شده است.

    اسمولینسکا علاقه زیادی به هنرش دارد و معتقد است که تولیداتش به زنان امید می‌بخشد و سلامت روانی آن‌ها ترمیم می‌کند.

    *دوست دارم که حس همدردی در مردم بیشتر شود، ذهن بازتری داشته باشند و تفاوت‌ها را بپذیرند، مثل اتفاقی که در درمان عروسک‌های بازمتولد می‌افتد و به بسیاری از زنان کمک می‌کند.

  • این سوئی می

    میانمار فعال مدافع دموکراسی

    این سوئی می که نام مستعار این فعال مدنی است، بعد از حکومت نظامی میانمار بازداشت شد و شش ماه پشت میله‌های زندان ماند. او اخیرا با فرمان عفو آزاد شده است. این سوئی‌می در زندان بدنام اینسین محبوس بود. او گفته در مدت زندان بسیار بر او سخت گذشته و تحت شکنجه روحی و جسمی بوده است.

    این فعال جوان، از زمان دانشجویی، در بسیاری از کارزارها و فعالیت‌های مردمی حضور داشته است. در پی کودتای نظامی ۱ فوریه، سوئی می به جنبشی پیوست که شدیدا مخالف ارتش میانمار بود، از جمله اعتراضات "قابلمه و ماهیتابه" در فوریه و "اعتصاب سکوت" در اواخر مارس.

    او بعد از آزادی فعالیت‌های سیاسی خود را از سر گرفته است.

    *ای کاش می‌شد دنیا را از اول شروع کرد... ما می‌خواهیم با موفقیت همه‌گیری را شکست دهیم و جامعه‌ای آرام بسازیم. امید ما به این است که تمامی دیکتاتوری‌ها در دنیا سرنگون شوند و دموکراسی صلح‌آمیز و واقعی حاکم شود.

  • پایپر استگ نیلسن

    ایالات متحده آمریکا مسئول استراتژی عمومی اتحاد امن

    کار پایپر استگ نیلسن، مسئول استراتژی عمومی اتحاد امن در تگزاس، همکاری با مردم برای توقف سوء استفاده از کودکان، آزار جنسی، خشونت خانوادگی و قاچاق جنسی است.

    در پی تصویب یک قانون جدید در این ایالت که ارائه خدمات سقط جنین بعد از هفته هفتم بارداری را ممنوع می‌کند، این سازمان به افراد جوان که مورد تجاوز قرار گرفته‌اند و نمی‌توانند سقط جنین کنند، مشاوره می‌دهد.

    استگ نیلسن عمر خود را وقف پیشبرد حقوق زنان و دختران کرده است. او با طرح "بگذارید دختران بیاموزند" میشل اوباما و فهرست انی همکاری کرده است که کمیته‌ای کاری برای افزایش تعداد و موفقیت زنان در سیاست است.

    *کووید-۱۹ همین حالا هم باعث تغییرات اجتماعی شده است. مردم احساس می‌کنند که می‌توانند راجع به مسائل مهم حرف بزنند. چالش فعلی این است که اهمیت اختیار بر بدن و رضایت را به همه مردان، زنان و کودکان آموزش دهیم.

  • فاطمه سلطانی

    افغانستان کوهنورد

    از سال ۲۰۱۹ که فاطمه سلطانی کوهنوردی را به عنوان یک سرگرمی آغاز کرد، در تلاش است توجه زنان افغانستان را به این ورزش جلب کند.

    او در ۱۸ سالگی با صعود به قله نوشاخ تاریخ‌ساز شد. نوشاخ با ارتفاع ۷۴۹۲ متر بلندترین قله رشته‌کوه هندوکش در افغانستان است. فاطمه سلطانی جوان‌ترین زنی است که توانسته این قله را فتح کند. او یکی از اعضای تیم جوان ۹ نفره کوهنوردی افغانستان بود. سه نفر از اعضای آن تیم زن بودند.

    خانم سلطانی همچنین یکی از اعضای تیم ملی بوکس افغانستان است. او در هفت سال گذشته ورزش‌های تکواندو و جوجیتسو را نیز انجام می‌دهد.

    *بیست سال است که زنان افغانستان برای حقوق و آزادی‌شان می‌جنگند. آن‌ها قله‌های رفیع را فتح کرده‌ و برای خودشان نامی دست و پا کرده‌اند. امیدوارم آن‌ها بازهم آزادی صعود به قله‌ها را در داخل و خارج کشور داشته باشند.

  • آدلاید لالا تام

    چین طراح

    هنرمند و طراح غذایی که در آثارش انتخاب‌هایی را که در سبک زندگی می‌کنیم بررسی می‌کند، مخصوصا از منظر رابطه امروزی ما با غذا.

    آدلاید لالا تام زاده چین است، سپس مقیم دائم هنگ کنگ شد، و حالا در هلند زندگی و کار می‌کند. او در آثارش تولید صنعتی غذا را تحلیل انتقادی می‌کند و از مصرف‌کنندگان می‌خواهد که چیزهایی را که می‌خورند و مسئولیت خودشان در تولیدشان را از نو بسنجند.

    او در سال ۲۰۱۸ برنده جایزه هیات داوران و عموم در طراحی آینده غذا شد. اثر چندرسانه‌ای او بازتابی از فرایند سلاخی گاو بود. او یکی از "۵۰ تا بعدی" ۲۰۲۱ است، فهرستی از افرادی که آینده خوراک‌شناسی را شکل می‌دهند.

    *دنیا در سال ۲۰۲۱ شاهد تغییرات زیادی بوده است، من حالا می‌خواهم دنیا همدردی بیشتری با چیزی که می‌خوریم و مسیری که تا رسیدن به میزهایمان طی کرده است، نشان دهد.

  • خواهر آن رز نو تاونگ

    میانمار راهبه کاتولیک

    این راهبه کاتولیک در جریان اعتراض به کودتای نظامی برای محافظت از معترضانی که در کلیسایش پناه گرفته بودند در برابر پلیس زانو زد و به نماد این اعتراضات تبدیل شد.

    عکس او با دستان گشوده‌اش در برابر افسران پلیسی که تا بن دندان مسلح بودند در ماه مارس ۲۰۲۱ در شبکه‌های اجتماعی پیچید، و باعث ستایش فراگیر او شد.

    خواهر آن رز نو تاونگ با صراحت درباره محافظت از غیرنظامیان، مخصوصا کودکان، صحبت کرده است. او آموزش مامایی دیده است و بیست سال گذشته را صرف خدمت کرده است و اخیرا نیز از بیماران کرونایی در ایالت کاچین میانمار مراقبت می‌کرد.

    *من با قلبی شکسته شاهد بودم که چه اتفاقاتی در میانمار افتاد. اگر از اختیارات من بود تمام کسانی را که بی‌دلیل بازداشت شده‌اند از زندان آزاد می‌کردم و با رفع تبعیض‌ها همه را با هم برابر می‌کردم.

  • اما تئوفلوس

    نامیبیا سیاستمدار

    سال گذشته در سن ۲۳ سالگی به عنوان عوض کابینه انتخاب شد، یکی از جوانترین اعضای کابینه در آفریقا. تئوفلوس عضو مجلس و معاون وزیر اطلاعات و فناوری ارتباطات است و مسئول کارزار رسمی اطلاعاتی مربوط به کووید-۱۹ است.

    پیش از آن، فعال برابری جنسیتی، حقوق کودکان و توسعه پایدار، و یکی از سخنگویان مجلس جوانان و شهردار جوانان زادگاهش یعنی شهر ویندهوک بود.

    تئوفلوس از دانشگاه نامیبیا مدرک حقوق، و از دانشگاه آفریقای جنوبی نیز دیپلم فمینیسم آفریقایی و مطالعات جنسیتی گرفته است.

    *شروع مجدد دنیا می‌تواند با شتاب همراه باشد: ما باید اجرای طرح‌هایی را که سال‌ها در دست مطالعه بوده‌اند شتاب ببخشیم. وقتی برای تاخیر نداریم. در واقعیت وقتمان تمام شده است.

  • ویرا وانگ

    ایالات متحده آمریکا طراح لباس

    ویرا وانگ، طراح سرشناس لباس‌های عروسی که از دهه ۱۹۷۰ پیشگام مد بوده است، کسب‌وکار خود را گسترش داده است تا شامل عطر، نشر، طراحی خانه و موارد دیگر نیز بشود.

    او از والدینی چینی در نیویورک زاده شد و دبیر ارشد مد در مجله ووگ و سپس مدیر طراحی رالف لارن بود. او همچنین استعداد زیادی در پاتیناژ دارد و در سال‌های نوجوانی در رقابت‌های حرفه‌ای شرکت می‌کرد.

    او عضو شورای طراحان لباس آمریکا است و در سال ۲۰۰۵ از طرف این نهاد به عنوان طراح لباس‌های زنانه سال انتخاب شد.

    *همه ما از چیزهای کاملا مشابهی آسیب می‌خوریم. هر چه زودتر بتوانیم برای حفظ کره زمین - و جان خودمان از منظر فکری و وجودی - با یکدیگر همکاری کنیم، بهتر خواهد بود.

  • ننفو وانگ

    چین فیلمساز

    ننفو وانگ، فیلمسازی که جایزه نیز برده است، متولد روستایی دورافتاده در چین است، ولی حالا در ایالات متحده زندگی و کار می‌کند.

    نخستین فیلم او، گنجشک سرکش (۲۰۱۶)، نامزد اسکار بهترین مستند بلند شد. او همچنین ملت تک فرزند (۲۰۱۹) و در نفسی مشترک (۲۰۲۱) را نیز کارگردانی کرده است. موضوع دومی برخورد دولت‌های چین و آمریکا با شیوع کووید-۱۹ است.

    کودکی وانگ در فقر گذشت، اما سه مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه‌های شانگهای، اوهایو و نیویورک دارد، و به خاطر "خلق شخصیت‌هایی صمیمی که تاثیر حکمرانی خودکامه، فساد و نبود پاسخگویی را بررسی می‌کنند" برنده جایزه نبوغ مک‌آرتور در سال ۲۰۲۰ شد.

    *به نظر می‌رسد که همه دنیا دنبال بازگشت به حالت عادی است، اما شرایطی که برای ما حکم عادی دارند همان‌هایی بودند که بحران فعلی را ایجاد کردند.

  • روشنک وردک

    افغانستان متخصص زنان

    دکتر وردک عضو سابق پارلمان افغانستان در ۲۵ سال گذشته به زنان زیادی کمک کرده و حتی در دوره اول قدرت طالبان در افغانستان به عنوان تنها متخصص زنان در زادگاهش میدان وردک فعالیت کرده است.

    بعد از سقوط طالبان در سال ۲۰۰۱ نماینده مجلس شد. در ۱۵ سال گذشته منطقه او مانند بسیاری از مناطق حاشیه‌ای دیگر تحت کنترل طالبان بود. منطقه‌ای که شاهد درگیری‌های نظامی گسترده با حضور نیروهای ناتو بود.

    او به بی‌بی‌سی گفت با قدرت‌گرفتن طالبان، پایان جنگ به "یک رویا" تبدیل شده است. "من منتظر بودم که روزی این افراد فاسد از قدرت برداشته شوند". او اخیرا تلاش خود را برای بازگشایی مدارس متمرکز کرده است. او بعد از آنکه طالبان قولش را عمل نکرد،‌ مشغول اعتراض به محروم کردن دختران از تحصیل است.

    *تنها آرزویم به این است که مقام‌های افغانستان در ۴۰ سال گذشته برای عملکردشان علیه مردم بازخواهی شوند.

  • مینگ-نا ون

    ماکائو بازیگر

    مینگ-نا ون که در فیلم‌های کارتونی مولان صدای فا مولان بود در سریال آمریکایی محبوب اورژانس، و باورنکردنی نیز بازی کرده است که یکی از معدود تولیدات تلویزیونی آمریکایی با بازیگر نقش اول آسیایی‌تبار محسوب می‌شود.

    او در حال حاضر در مندلورین، سیرال محبوب دیزنی+، در نقش فنک شاند بازی می‌کند، و در سریال بعدی نیز که کتاب بوبا فت نام دارد حضور خواهد داشت. او در سال ۲۰۱۹ به عنوان یکی از ستاره‌های دیزنی معرفی شد.

    قرار است در سال ۲۰۲۲ نیز ستاره‌اش را در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود نصب کنند.

    *نمی‌فهمم چرا باید تلاش کنیم که به عقب برگردیم. من عقیده دارم که هر اتفاقی دلیلی دارد. هر روز جدید شروعی تازه است. پس شکرگزار باش و برای امروز زندگی کن.

  • ربل ویلسون

    استرالیا بازیگر، نویسنده و تولید‌کننده

    ستاره هالیوود: بازیگر، تولیدکننده و کارگردان و حالا فارغ‌التحصیل حقوق. او حرفه بازیگری را از تئاترهای سیدنی شروع کرد و کارهایش را خودش می‌نوشت. در کمدی‌های استرالیایی معروف شد و سپس در سال ۲۰۱۰ به آمریکا رفت.

    نخستین نقش او در هالیوود در کمدی ساقدوش‌ها بود. در فیلم جوجو خرگوشه هم که برنده اسکار شد نقش داشت. اما شاید بیش از هر چیز به خاطر بازی در نقش امی چاق در سه‌گانه موزیکال پرفروش آوازخوان حرفه‌ای مشهور باشد. دومین فیلم از این مجموعه در سال ۲۰۱۵ به پرفروشترین موزیکال کمدی تاریخ تبدیل شد.

    در سال ۲۰۲۲، ویلسون نخستین فیلم بلند خود را کارگردانی خواهد کرد.

    *گوناگونی، احترام، و همه‌پذیری باید به اجزای حذف‌نشدنی تمامی شئونات زندگی تبدیل شوند.

  • بنفشه یعقوبی

    افغانستان فعال حقوق معلولان

    بنفشه و همسرش که هر دو نابینا هستند و موسسه‌ای با نام رهیاب تاسیس کرده‌اند که به نابینایان در افغانستان خدمات آموزشی و توانبخشی ارائه می‌دهد. بنفشه علاوه بر این عضو کمیسیون مستقل حقوق بشر کشور هم بود و عمده فعالیتش بر آموزش کودکان نابینا تمرکز داشت.

    با این که پس از حمله طالبان مجبور به ترک کشور شد اما همچنان با جدیت برای دفاع از حقوق معلولان مبارزه می‌کند. او می‌ترسد طالبان نسبت به این دسته از افراد جامعه تبعیض قائل شوند.

    دسترسی و تبعیض در افغانستان به عنوان یکی از کشورهایی که بیشترین سرانه افراد دارای معلولیت را دارد، همچنان مشکلاتی جدی محسوب می‌شوند و این مساله تا حدی از دهه‌ها جنگ و درگیری در کشور سرچشمه می‌گیرد.

    *‌اگر هنوز امیدی وجود داشته باشد،‌ دوست دارم آزادی بسیار بیشتری در کشورم ببینم، همینطور مشارکت بیشتر همه ما افغان‌ها که برای توسعه و پیشرفت آن تلاش می‌کنیم.

  • ملاله یوسف‌زی

    پاکستان بنیاد ملاله

    ملاله جوان‌ترین برنده جایزه صلح نوبل است. زنی که از ۱۱ سالگی برای حق تحصیل دختران تلاش کرده است. او پیام‌آور صلح سازمان ملل متحد و فعال در زمینه حق تحصیل دختران پاکستانی است.

    او فعالیت خود را با نوشتن یادداشت‌هایی برای بی‌بی‌سی با موضوع زندگی تحت سلطه طالبان و ممنوعیت تحصیل دختران شروع کرد. در اکتبر ۲۰۱۲ یک مرد مسلح که دنبال ملاله می‌گشت، سوار اتوبوس او شد و به سرش شلیک کرد.

    بعد از بهبود او کارش را به عنوان یکی از موسسان بنیاد ملاله برای ساختن جهانی آغاز کرد که در آن دختران بتوانند بدون هراس درس بخوانند و راه خودشان را انتخاب کنند.

    *صدها میلیون دختر امروز مدرسه نمی‌روند. می‌خواهم دنیایی را شاهد باشم که در آن هر دختر می‌تواند به ۱۲ سال آموزش رایگان، امن و برابر دسترسی داشته باشد.

  • یوما

    ترکمنستان روان‌درمانگر

    او بعد از این که در ماه اوت به همراه خانواده خود در تبلیغات یک سوپرمارکت که رژه افتخار همجنس‌گرایان را پاس می‌داشت شرکت کرد به خاطر واکنش‌ها مجبور به ترک روسیه شد. او که یک روان‌درمانگر و فعال حقوق ال‌جی‌بی‌تی است در حال حاضر در اسپانیا زندگی می‌کند.

    یوما (که از ما خواسته است نام خانوادگیش را مخفی نگه داریم) بعد از این که روسیه قانون "تبلیغ همجنس‌گرایی" را در سال ۲۰۱۳ تصویب کرد رو به فعالیت آورد. این قانون "تبلیغ روابط جنسی غیرسنتی برای کودکان" را ممنوع کرد.

    او به افراد ال‌جی‌بی‌تی اهل چچن که می‌گویند بین سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ توسط پلیس روسیه شکنجه شده‌اند خدمات روان‌شناسی ارائه می‌دهد. وی همچنین از جشنواره‌ها و برنامه‌های ال‌جی‌بی‌تی در روسیه حمایت می‌کند.

    *فاصله اجباری نشان داده است که اهمیت روابط نزدیک چقدر زیاد است. به نظرم بد نیست که به کارهایی که در جهان می‌کنیم از منظر کارهایی که دوست داریم برای نزدیکانمان انجام دهیم بنگریم.